Wind op zondag.

Lieve allemaal,


Wat een verrassing er stond zondag een stevige wind en het werd die dag 24 graden, heerlijk wandel weer na al die hitte van gisteren. Deze dag voert de weg door de Campos een gebied met onafzienbare tarwe akkers. Het is een saaie weg. Toch blijft dat weidse landschap mij boeien. Wanneer ik de keuze heb om over een pad langs de auto weg te lopen of een alternatieve route langs de rivier kies ik voor het laatste. Ik vond het een genot om langs de rivier te lopen. De hoge populieren bogen mee met de wind en ik had de pas er goed in. Plotseling betrapte ik mij zelf er op dat ik liep te zingen. Het was dan ook een prachtige dag. Bij de Clarissen was het ook goed toeven, het had wel wat zo´n klooster.


´s Avonds heb ik gegeten met een Duitse en een Braziliaan heel gezellig. Ik vind het heel bijzonder al deze mensen te ontmoeten van over de hele wereld. Men kent elkaar van het onderweg zijn op de Camino en als je dan alleen een restaurant binnen loopt is er altijd wel iemand die zwaait en roept om gezellig aan te schuiven. Gisteren nog koffie gedronken met iemand uit Nieuw Zeeland. Wat bezield zo iemand om in Spanje de Camino te gaan lopen.


Er lopen Chinezen helemaal ingepakt, met een masker op lijkend op een boerka, handschoenen aan , alleen de ogen zijn vrij. Een maal heb ik met ze op een zaal geslapen, zij kwamen later ik was al gesetteld. Begint me die man zijn matras in te spuiten met een insecten dodend middel wat je compleet de adem benam. Ik ben naar buiten gevlucht het was niet te harden. Vreselijk als je met zo´n smet vrees moet leven.


Lieve groet, Rita.