Lome zomerdag

Venlo 30 – 08 – 2015


Lieve allemaal ,

Mijn dertig kilometer lange wandeldag die gepland stond voor vandaag heb ik ingeruild voor een zeventig kilometer lange fietstocht qua krachtinspanning klopt dit niet want dan hadden het er negentig moeten zijn maar gezien de tropische temperaturen van vandaag hield ik het bij zeventig.

Het werd een rit door een dromerige lome zomerdag waarin de Maas als een zilveren lint meanderde door een nog wollig weelderig groen landschap met tevreden grazende koeien en de eerste ganzen verorberde het malse gras aan de waterkant. Boven een pas gemaaid veld hing een biddende sperwer in de lucht wachtend op zijn prooi en de Mais pluimen wiegden zachtjes in de wind. Het zware groen van de bomen begon al licht te verkleuren en de hop slingerde zich door struiken en om bomen. De drieëndertig graden spoorden gezinnen met kinderen aan te gaan zwemmen en velen zochten verkoeling in het zwembad of aan het water en profiteerde nog van deze warme laatste vakantiedag want morgen begint de school weer. Verhitte fietsers lieten zich op overvolle reutelende pontjes puffend naar de overkant slepen. De poort van het kerkhof voor oorlogsslachtoffers stond wijd open en de balsemien zaden knapten er vrolijk in het rond , de ijskraam maakte overuren en op stille schaduwrijke dorpspleinen zaten dommelende bejaarden hun stramme ledematen te koesteren in de warmte van de late zomerzon. Appels met roodgekleurde wangen schreeuwden om geplukt te worden en de stralend oranje reuze pompoenen zochten verkoeling onder hun geel verdroogde bladeren dak. Ik kocht een kilo biologisch geteelde peertjes uit een kist langs de weg en schoof het gevraagde bedrag van een euro door de scheve gleuf van de roestige deksel van een oude jampot.

Mijn droge keel had genoeg van het water en verlangde naar een koel drankje in de schaduw op een terras waar ik dan meteen mijn watervoorraad aan kon vullen. Nadat ik mijn fiets gestald had speurden mijn ogen naar een plekje op het uitpuilende terras maar helaas dus vroeg ik aan een echtpaar of ik bij hun aan tafel mocht zitten de man vond het prima maar zij keek stuurs de andere kant uit na een poging tot een praatje hield ik het voor gezien ging lekker onderuit en genoot van het mooie uitzicht en mijn halve liter koele Radler …… Mijn tafel genoot een mollige vrouw zat met spa rood zoals alle mollige vrouwen altijd drinken op een terras haar man kreeg koffie met een glaasje koffiekaatje met daar boven op een heerlijke toef slagroom en een dikke chocolade Napoleon kogel je zag aan zijn ogen dat hij er zin in had maar zijn echtgenoot ook en zowel de kogel als het koffie kaatje verdwenen door het zuinige mondje de man dronk zwijgend zijn koffie……….

Het was druk op het water jongelui op een sloep , kinderen in opblaasboten , zeilbootjes , vrachtschepen , stuiterende scooters , jetski’s en zelfs enkele waterfietsen.

Ik vulde mijn waterflessen dankte het echtpaar voor hun gastvrijheid en wenste hun verder nog een mooie dag toe.

De weg huiswaarts voerde over donkere koele bospaden waar het geurde naar hars en waar de eerste paddenstoelen al boven de grond uit kwamen en waar de takken van de kastanje bomen zwaar van hun talrijke nog stekelig omhulde vruchten tot bijna aan de grond reikten. Ik at de laatste zoete bosbessen die ik van thuis had mee genomen op een bankje en genoot van de stilte en de koelte in het bos.

Liefs Rita.