Slot.
Door: Rita
Blijf op de hoogte en volg Rita
02 December 2010 | Nederland, Venlo
Lieve allemaal,
Dit album heb ik gemaakt voor mijn lieve kleinkinderen en goud appeltjes Ernst Omar
Max Karim en
Sofia Hanim
Ik hou ontzettend veel van jullie en wens jullie heel veel geluk en een ongelooflijk mooie reis.
Inmiddels ben ik alweer zeven weken thuis en nog steeds droom ik over de Camino.
Ik overweeg om volgend jaar de Camino del Norte te gaan lopen, maar daar ben ik echter nog niet helemaal uit. Deze tocht is fysiek zwaarder dan de Camino de Franchése en veel eenzamer.
Nog nooit heb ik zo moeten acclimatiseren als deze keer. Ik lees en herlees mijn dagboek en beleef telkens alles opnieuw.
Het bijzondere aan deze tocht is toch wel het onderweg zijn, de vele ontmoetingen met mensen van over de hele wereld die allen de neus dezelfde kant op hebben staan. Geweldig, die samenhorigheid.
Daar komt ook nog bij dat als je wandelt alles op zijn plaats valt, het schept creativiteit. Men gaat terug naar de bron.
Natuurlijk zijn er ook dagen bij dat het afzien is. De meesten pelgrims krijgen onderweg wel een keer last van blaren, pijnlijke voeten, overbelasting van knieën of heupen, vlooien, bedwantsen, buikloop of noem maar op. Maar alles gaat voorbij en men krijgt er ongelooflijk veel voor terug het is beslist de moeite waard.
Tegen een ieder die overweegt om deze tocht te gaan maken het niet erg vind om een dag op water en brood te leven, maar nog enige twijfel heeft, zeg ik:
DOEN !
Buen Camino.
Heel veel liefs, Rita
Dit album heb ik gemaakt voor mijn lieve kleinkinderen en goud appeltjes Ernst Omar
Max Karim en
Sofia Hanim
Ik hou ontzettend veel van jullie en wens jullie heel veel geluk en een ongelooflijk mooie reis.
Inmiddels ben ik alweer zeven weken thuis en nog steeds droom ik over de Camino.
Ik overweeg om volgend jaar de Camino del Norte te gaan lopen, maar daar ben ik echter nog niet helemaal uit. Deze tocht is fysiek zwaarder dan de Camino de Franchése en veel eenzamer.
Nog nooit heb ik zo moeten acclimatiseren als deze keer. Ik lees en herlees mijn dagboek en beleef telkens alles opnieuw.
Het bijzondere aan deze tocht is toch wel het onderweg zijn, de vele ontmoetingen met mensen van over de hele wereld die allen de neus dezelfde kant op hebben staan. Geweldig, die samenhorigheid.
Daar komt ook nog bij dat als je wandelt alles op zijn plaats valt, het schept creativiteit. Men gaat terug naar de bron.
Natuurlijk zijn er ook dagen bij dat het afzien is. De meesten pelgrims krijgen onderweg wel een keer last van blaren, pijnlijke voeten, overbelasting van knieën of heupen, vlooien, bedwantsen, buikloop of noem maar op. Maar alles gaat voorbij en men krijgt er ongelooflijk veel voor terug het is beslist de moeite waard.
Tegen een ieder die overweegt om deze tocht te gaan maken het niet erg vind om een dag op water en brood te leven, maar nog enige twijfel heeft, zeg ik:
DOEN !
Buen Camino.
Heel veel liefs, Rita
-
03 December 2010 - 15:52
Connie:
Hoi Rita.
Heb weer even zitten lezen in je dagboek en vooral veel foto's gekeken, wat heb je het toch fijn gehad onderweg e al die mensen die je ontmoet hebt met allemaal de zelfde missie.
Ik heb echt diepe bewondering voor je.
Ik wens je heel veel geluk met je kleinkinderen e we gaan elkaar nog wel eens zien.
Misschien wel met dat etentje.
Groetjes Connie -
03 December 2010 - 18:15
Liebe Rita:
Nun habe ich alle Deine berichte gelesen und alle Deine Photos angesehen und ich muss sagen: Toll, dass Du Deine Reise dieses Jahr zu Ende gegangen bist, nachdem Du im letzten Jahr aufgeben musstest. Man merkt besonders im Schlusswort, wieviel Dir der "lange Marsch" bedeutet hat und noch lange bedeuten wird.
Alles Gute für Dich und Deine Familie
Borwin -
04 December 2010 - 15:16
Gerda:
Hoi Rita,
Hartelijk bedankt voor je inspirerende woorden en heel leuk dat je me hebt laten meeleven in wat je hebt ondernomen en tegen kwam op je reis. En het doet ook goed om te zien hoe de kinderen en kleinkinderen het maken.
Hartelijke groeten aan iedereen en liefs
Gerda -
07 December 2010 - 11:22
Ans :
Nadat ik alle reisverslagen heb gelezen en de foto''s heb bekeken kom ik tot de conclusie dat het een geweldige ervaring moet zijn geweest.Natuurlijk heel begrijpelijk dat je het steeds weer opnieuw beleefd.
Dat je de ongemakken die je onderweg tegen komt voor lief neemt omdat je er veel voor terug krijgt zegt al genoeg over deze tocht.Dan moet het wel een heel bijzondere ervaring zijn geweest.
De saamhorigheid en de ervaringen van de mensen onderweg die allemaal Santiago hebben als eind bestemming zal zeker een diepe indruk achter laten.Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen verhaal wat al een beleving is om naar te luisteren.
Het was leuk om je verhalen te lezen en je reis te volgen.
Dat er een volgende tocht zit aan te komen is wel zeker,jou kennende.
Ook die zal zeker lukken,en waarom ook niet als je er zo van kan genieten.
Mijn advies gewoon doen,ha-ha.
Voor je kleinkinderen zal het altijd leuk zijn om je verhalen te lezen,een blijvende herinnering.
Groetjes Ans. -
15 November 2011 - 15:30
Lex Sieberichs:
hallo Rita, ik heb vandaag 15- 11-2011 een beetje van verslag gelezen , wat betreft Compostella.
Ik persoonlijk vindt het erg knap,wat ik wil aan geven is ,al die luxe voorzieningen die je thuis hebt,
en dan tijdens zo,n trip, veel moet investeren in je zelf en ook karakter tonen.
Wat ik daar mee bedoel, dat ik vroeger thuis, ook moest gaan roeien met de riemen die ik heb.
Ik heb veel waardering voor zulke mensen die deze stap durven te ondernemen....
Ik wens je nog veel sterkte en een goede gezondheid...
Groetjes van Anja en Lex.....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
