Walrus boven mij.
Door: Rita
Blijf op de hoogte en volg Rita
28 September 2010 | Spanje, Azua
Dinsdag 28-09-2010
Lieve allemaal,
Het was een heerlijke dag vandaag.
Toen ik gisteravond op de slaapzaal kwam kon ik wel huilen. Ik deelde het stapelbed met een walrus. Daar had ik dus echt geen zin in, weer een nacht niet slapen zou betekenen dat ik morgen niet kon lopen. Ik mopperde wat tegen een Spaans echtpaar dat ik al een aantal avonden ontmoette in de herbergen en waar ik leuke gesprekken mee heb gevoerd. De man lag dubbel van het lachen want het verhaal van de nacht ervoor was hem ook bekend. Toen ik hard op dacht; Dan ga ik op de grond slapen , mijn matras oppakte en de daad bij het woord voegde, kwam de Spaanse naar mij toe en vroeg lachend of ik altijd deed wat ik dacht. Zij dacht dat ik het niet zou durven.
De walrus trok zijn wenkbrauwen op en vroeg wat er aan de hand was en luisterde naar wat hem verteld werd. Fijn, zei hij dan ga ik beneden slapen want ik hou er niet van om boven te liggen. Ik vroeg zijn isolatie matje wat hij bij zich had en ik kroop lekker op mijn matras, in een hoekje van de zaal. Mooie deal.
Vanmorgen werd ik dus zeer uitgerust wakker en koos ervoor om de grote tocht van 30 km te lopen. Het was een zware maar bijzonder mooie route door gehuchtjes die aan de middeleeuwen deden denken, waar de tijd heeft stil gestaan. Door prachtige eiken bossen, waar de bladeren het zonlicht filterde en het heerlijk koel was. Er waren moeilijke passages, heel veel stijgen en dalen, maar het was de moeite waard.
Nu ga ik een lekker pilsje drinken en na genieten van deze geweldige dag.
Heel veel liefs, Rita
Lieve allemaal,
Het was een heerlijke dag vandaag.
Toen ik gisteravond op de slaapzaal kwam kon ik wel huilen. Ik deelde het stapelbed met een walrus. Daar had ik dus echt geen zin in, weer een nacht niet slapen zou betekenen dat ik morgen niet kon lopen. Ik mopperde wat tegen een Spaans echtpaar dat ik al een aantal avonden ontmoette in de herbergen en waar ik leuke gesprekken mee heb gevoerd. De man lag dubbel van het lachen want het verhaal van de nacht ervoor was hem ook bekend. Toen ik hard op dacht; Dan ga ik op de grond slapen , mijn matras oppakte en de daad bij het woord voegde, kwam de Spaanse naar mij toe en vroeg lachend of ik altijd deed wat ik dacht. Zij dacht dat ik het niet zou durven.
De walrus trok zijn wenkbrauwen op en vroeg wat er aan de hand was en luisterde naar wat hem verteld werd. Fijn, zei hij dan ga ik beneden slapen want ik hou er niet van om boven te liggen. Ik vroeg zijn isolatie matje wat hij bij zich had en ik kroop lekker op mijn matras, in een hoekje van de zaal. Mooie deal.
Vanmorgen werd ik dus zeer uitgerust wakker en koos ervoor om de grote tocht van 30 km te lopen. Het was een zware maar bijzonder mooie route door gehuchtjes die aan de middeleeuwen deden denken, waar de tijd heeft stil gestaan. Door prachtige eiken bossen, waar de bladeren het zonlicht filterde en het heerlijk koel was. Er waren moeilijke passages, heel veel stijgen en dalen, maar het was de moeite waard.
Nu ga ik een lekker pilsje drinken en na genieten van deze geweldige dag.
Heel veel liefs, Rita
-
28 September 2010 - 17:45
Will:
Hoi Rita,
Er is daar elke dag wel iets spectaculairs te beleven.!!!
Wisten niet dat je de spaanse taal zo meester was!!!!
Maar met handen en voeten kom je ook een eind.
Fijn dat je toch uitgerust je tocht kon hervatten.
Liefs
Ad en Will
-
29 September 2010 - 11:51
Connie:
Hoi Rita,
Ja al die mensen, groot en klein, dik en dun zijn allemaal op weg naar dat mooie Compostella de Santiago. Je zal er steeds meer tegen gaan komen en dus ook van die walrussen.
Je hebt het in ieder geval weer goed en met humor opgelost.
Nog veel mooie wandeldagen toe gewenst.
groetjes Connie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
