Eerste vakantiedag

24 – 05 – 2022

Saint Valery sur Somme

Lieve allemaal ,

Na dat we twee jaar in onze vrijheid werden beperkt door het Coronavirus en alle samenhangende maatregelen daar om heen en daarbij tevens nogal wat andere zorgen rondom personen waarvan we inmiddels afscheid hebben genomen, konden we eindelijk de reis rondom het Iberisch schiereiland gaan maken. Even los van alles , even gewoon ons tweetjes en het onderweg zijn.

Na een prima autorit arriveerden we op een boerencamping waar we een grote ruime plek kregen aan een waterplas en de tent opzette in het frisse groene gras tussen duizenden uitbundig bloeiende madeliefjes. Het was prima kampeer weer , de temperatuur was zeventien graden en een stevige bries blies de donkere wolken partijen naar andere oorden en de voorspelde regen bleef uit.

Het donkere water van de rivier de Somme dat mee danste op de getijden en zijn naam gaf aan het offensief in 1916 doordat het een scheidslijn vormde tussen de Engelse en Franse legers gleed nu rustig langs de oevers van de kleine Middeleeuwse Maritieme stad. Ondanks dat het nog geen hoogseizoen was , vonden we ternauwernood een klein restaurant dat nog een tafeltje vrij had voor twee. Er hing een gezellige sfeer en onder het genot van een wijntje en het geroezemoes van de andere gasten aten we Belgische mosselen met frites. Na de maaltijd maakten we een klimtocht naar het voormalige vissers kwartier “Courtgain waar we ons verwonderden over de doolhof aan nauwe straatjes met kleurrijke huisjes waar de eerste bloeiende planten aan de gevels pogingen ondernamen om het grauwe bestaan van de zeelieden op te vrolijken. Eenmaal boven hadden we een prachtig uitzicht over de baai en de zandbanken die bij hoogtij telkens verdwenen en de schorren waar gigantische schapen kuddes graasden. Via een steile trap daalden we af en liepen over de oude kaai , ook wel de Romerel genoemd en die in de zeventiende eeuw nog regelmatig door de zee overspoeld werd , terug naar de oude stad .

We wandelden door de in de zestiende eeuw gebouwde poort van Nevers waar men nog duidelijk kon zien dat de stad nog steeds versterkt wordt door hoge stadswallen en uitkijktorens. In het hart van de oude stad vergaapten we ons aan de Middeleeuwse architectuur , de vele vakwerkhuizen met muren als damborden en slenterden over de geplaveide kasseien door smalle steegjes. De ondergaande zon weerspiegelde al in de Somme toen we terugkeerden naar de camping waar we slobberend aan een mok geurende thee terug blikten op een heerlijke eerste vakantiedag.

Liefs Rita