Parque natural de las Narismas de Santona

Laredo 29 – 05 – 2022

Lieve allemaal ,

Na het ontbijt deed ik de was in een van de grote machines op de camping. De zon scheen en er stond een stevige bries. Al met al wapperde het wasgoed al snel vrolijk aan de lijn die Ger spande en in een korte tijd lag het alweer gevouwen in de koffer.

Na al deze rituelen namen we de rugzak en maakten een flinke wandeling door het Parque natural Marismas de Santona . We liepen door een stil feeëriek landschap, waar bergen , zee en moerassen elkaar ontmoette en volgde het pad langs de verbrede trechtervormige monding van de rivier, waar zoet rivierwater en zout zeewater vermengd werden en belandde aan de oevers van het stille brakke water dat vele soorten vogels en vissen trok. Zelfs het getijverschil was waarneembaar. We genoten van de overweldigende natuur , voetstappen ploegden door het mulle gele zand terwijl onze ogen gretig alles opnamen om het ergens op te slaan om nooit meer te vergeten. Even leek het een vreemde droom een bijna onwerkelijke wereld waar ik midden in stond maar tevens ook als toeschouwer erbuiten.

Toen de bewoonde wereld zich aankondigde en de eerste huizen in zicht kwamen keerde ik langzaam terug in de tijd en bespeurde een enorme dorst . We zochten onze weg door een van de trieste buitenwijken van Laredo dat in schril contrast was met het overweldigende natuurgebied dat we nog maar net hadden verlaten. Uiteindelijk belandde we in een rustig haven café waar we onze dorst lesten met een groot glas wit bier en onze trek stilden met Spaanse bitterballen die gevuld waren met kaas en kruimeltjes ham.

Liefs Rita