Elche
Door: Rita
Blijf op de hoogte en volg Rita
31 Mei 2013 | Spanje, Benidorm
29 – 05 – 2013
Lieve allemaal,
Om vijf voor acht stapte ik op de bus bij Bali een groot vier sterren hotel wat op een steenworp afstand van mijn appartement vandaan ligt om mij naar het busstation in Benidorm te laten brengen. Daar vond ik ondanks dat het voor mij de eerste keer was dat ik er kwam vrij snel het loket wat ik zocht en nam een retourtje naar Alicante. Na enkele minuten wachten kwam de bus voorrijden. Het instappen van de passagiers verliep vlot en zo reden we al snel Benidorm uit de autoweg op. Ik genoot van het landschap. Met aan de ene kant de zee en aan de andere kant het ruige berglandschap viel er genoeg te kijken. Eenmaal in Alicante kocht ik een ticket om verder te kunnen reizen naar Elche , de palmen stad. Het bleek dat ik mijn huiswerk goed gedaan had want de ene bus sloot perfect aan op de andere dus ik had geen tijd verlies.
In het jaar 2000 werd het palmen bos op de Unesco Werelderfgoed lijst gezet en uitgeroepen tot het grootste palmen bos van Europa. Bij het naderen van de stad werden we dan ook al verwelkomd door wuivende palmen. Om half elf stond ik voor de derde keer op een busstation.
Het informatie centrum wat op het raam aangaf alle dagen van acht tot zes uur geopend te zijn , bleek gesloten. Dat vond ik wat minder leuk want ik wilde een platte grond van de stad hebben. Ik besloot eerst een kopje koffie te gaan drinken in het stations restaurant en toen ik de boel daar eens goed in mij had opgenomen begon me langzaam iets te dagen. Er zat een groepje vrouwen koffie te drinken en allen naar ik vermoedde vrouwen die daar werkten. Ik had de Spaanse krant die er op tafel lag al zes keer door gebladerd , al eens gezucht , gekucht , rondjes om de desbetreffende tafel gedraaid en was al een paar keer met veel gedoe op en neer naar het loket gelopen toen ik bij mezelf dacht nu is het genoeg geweest, want ik had al meerdere reizigers tevergeefs aan het loket zien staan. Toen ik de groep dames aansprak met de vraag of het loket nog een keer open zou gaan die dag , schoof een dame geïrriteerd diep zuchtend haar stoel achteruit en liep met mij mee en gaf mij het stadsplan waar ik om vroeg en knalde meteen het loket weer dicht. Dat had ze gedacht want meerdere reizigers kwamen aan stormen met vragen dus ze kon niets anders doen dan het weer openen. Ik bedankte haar voor haar hoffelijkheid en vertrok zonder een reactie af te wachten maar zag nog wel dat haar mond open zakte.
Buiten op een bankje vouwde ik de plattegrond open die er goed en overzichtelijk uitzag en al snel liep ik over prachtige brede marmeren lanen met wuivende palmen zacht wiegend in de wind naar het oude centrum. De rotondes werden op gesierd met mooie monumentale kunstwerken. Daar konden ze in Blerick nog wat van leren. Bij ons in de straat werd de rotonde vorige zomer opgesierd met bloeiende uien bollen die maar kort bloeiden dus zaten we de hele zomer naar vergeeld weg rottend loof te kijken.
Er leefden vele volkeren waaronder de Iberiërs. Later hadden de Romeinen er een eigen nederzetting genaamd Illici en gaven zelfs hun eigen munt uit.
Tussen de negende en tiende eeuw kwamen de uit Egypte afkomstige Arabieren , zij stichtte een nieuwe stad twee kilometer ten noorden van de vorige stad en noemden de stad Ils. De verdedigingstoren uit die periode genaamd de Calora toren is bewaard gebleven. Zij ommuurden de stad en pootte de 200.000 palmbomen. Mensen werden er geboren en werden er oud , allen leefden in de schaduw van de 200.000 wuivende palmen.
Ik liep en liep en genoot van al de prachtige pleinen met sproeiende fonteinen kunstwerken en de vele palmen. Ik bezocht de Arabische baden uit de 12e eeuw en de Calora toren. Ik dwaalde door de tot de mooiste uitgeroepen barokke Kathedraal van Europa de Santa Maria en liep 5 kilometer door het palmen bos totdat ik duizelig werd van het flikkerende zonlicht dat gefilterd werd door de bladeren van de palmen. Ik bezocht de wereld beroemde tuin van de priester en kwam er even tot rust. Overal zag je de : La Dama de Elche zelfs een kunstenaar liet zich er door inspireren duidelijk herkenbaar in een van de rotondes.
Net buiten Elche bevond zich de opgraving La Alcudia waar ze het Iberische borstbeeld : La Dama de Elche hebben gevonden wat nu het symbool van de stad is. Men weet nog steeds niet of het een heilige beeld is of een afbeelding van een vrouw uit die tijd.
De toch vrij onbekende stad wordt drie keer vermeld op de Wereld erfgoedlijst namelijk om zijn Palmen bos , La Dama de Elche en de Kathedraal en is een bezoek meer dan waard.
Moe maar voldaan liep ik terug naar het busstation om op dezelfde manier terug te reizen naar Benidorm. Ook deze reis verliep voorspoedig. In de bus naar Benidorm zat een leuke jonge vrouw naast mij die vertelde dat ze op reis ging en onderweg was naar de luchthaven van Denia en ik vertelde op mijn beurt over mijn bezoek aan Elche. Door het avondlicht en het lichte geschommel van de bus viel ik in slaap totdat ik gewekt werd door deze vrouw met de vraag of ik er in Benidorm niet uit had gemoeten. Ik vroeg op mijn beurt waar we waren. Waarop zij antwoordde dat we al op de autoweg naar Calpe zaten. Dus Benidorm al voorbij. Ik had werkelijk niets mee gekregen van de laatste stop en kreeg het even benauwd over het feit dat ik nu ook nog een zwartrijder was en hoopte dat we geen controle kregen.
Enfin de bus liep en ik kon toch geen kant meer uit dus genoot ik inmiddels klaar wakker van het indrukwekkende ruige onherbergzame landschap waar de bus doorheen gleed het zou een prachtig decor kunnen zijn voor een Western film. Na ongeveer dertig minuten gereden te hebben arriveerden we in Calpe waar ik me naar het loket spoedde om een ticket Benidorm te kopen , ook deze dame had er duidelijk geen zin in. Zou het dan aan de loketten liggen ? De zon was weg en er stond een stevige koude wind , ik rilde van de kou maar durfde ook geen koffie te gaan drinken bang dat ik de laatste bus zou missen. Gelukkig hoefde ik niet al te lang te wachten en reed ik al snel weer richting Benidorm waar ik overstapte op de laatste bus naar La Cala.
Liefs Rita.
Lieve allemaal,
Om vijf voor acht stapte ik op de bus bij Bali een groot vier sterren hotel wat op een steenworp afstand van mijn appartement vandaan ligt om mij naar het busstation in Benidorm te laten brengen. Daar vond ik ondanks dat het voor mij de eerste keer was dat ik er kwam vrij snel het loket wat ik zocht en nam een retourtje naar Alicante. Na enkele minuten wachten kwam de bus voorrijden. Het instappen van de passagiers verliep vlot en zo reden we al snel Benidorm uit de autoweg op. Ik genoot van het landschap. Met aan de ene kant de zee en aan de andere kant het ruige berglandschap viel er genoeg te kijken. Eenmaal in Alicante kocht ik een ticket om verder te kunnen reizen naar Elche , de palmen stad. Het bleek dat ik mijn huiswerk goed gedaan had want de ene bus sloot perfect aan op de andere dus ik had geen tijd verlies.
In het jaar 2000 werd het palmen bos op de Unesco Werelderfgoed lijst gezet en uitgeroepen tot het grootste palmen bos van Europa. Bij het naderen van de stad werden we dan ook al verwelkomd door wuivende palmen. Om half elf stond ik voor de derde keer op een busstation.
Het informatie centrum wat op het raam aangaf alle dagen van acht tot zes uur geopend te zijn , bleek gesloten. Dat vond ik wat minder leuk want ik wilde een platte grond van de stad hebben. Ik besloot eerst een kopje koffie te gaan drinken in het stations restaurant en toen ik de boel daar eens goed in mij had opgenomen begon me langzaam iets te dagen. Er zat een groepje vrouwen koffie te drinken en allen naar ik vermoedde vrouwen die daar werkten. Ik had de Spaanse krant die er op tafel lag al zes keer door gebladerd , al eens gezucht , gekucht , rondjes om de desbetreffende tafel gedraaid en was al een paar keer met veel gedoe op en neer naar het loket gelopen toen ik bij mezelf dacht nu is het genoeg geweest, want ik had al meerdere reizigers tevergeefs aan het loket zien staan. Toen ik de groep dames aansprak met de vraag of het loket nog een keer open zou gaan die dag , schoof een dame geïrriteerd diep zuchtend haar stoel achteruit en liep met mij mee en gaf mij het stadsplan waar ik om vroeg en knalde meteen het loket weer dicht. Dat had ze gedacht want meerdere reizigers kwamen aan stormen met vragen dus ze kon niets anders doen dan het weer openen. Ik bedankte haar voor haar hoffelijkheid en vertrok zonder een reactie af te wachten maar zag nog wel dat haar mond open zakte.
Buiten op een bankje vouwde ik de plattegrond open die er goed en overzichtelijk uitzag en al snel liep ik over prachtige brede marmeren lanen met wuivende palmen zacht wiegend in de wind naar het oude centrum. De rotondes werden op gesierd met mooie monumentale kunstwerken. Daar konden ze in Blerick nog wat van leren. Bij ons in de straat werd de rotonde vorige zomer opgesierd met bloeiende uien bollen die maar kort bloeiden dus zaten we de hele zomer naar vergeeld weg rottend loof te kijken.
Er leefden vele volkeren waaronder de Iberiërs. Later hadden de Romeinen er een eigen nederzetting genaamd Illici en gaven zelfs hun eigen munt uit.
Tussen de negende en tiende eeuw kwamen de uit Egypte afkomstige Arabieren , zij stichtte een nieuwe stad twee kilometer ten noorden van de vorige stad en noemden de stad Ils. De verdedigingstoren uit die periode genaamd de Calora toren is bewaard gebleven. Zij ommuurden de stad en pootte de 200.000 palmbomen. Mensen werden er geboren en werden er oud , allen leefden in de schaduw van de 200.000 wuivende palmen.
Ik liep en liep en genoot van al de prachtige pleinen met sproeiende fonteinen kunstwerken en de vele palmen. Ik bezocht de Arabische baden uit de 12e eeuw en de Calora toren. Ik dwaalde door de tot de mooiste uitgeroepen barokke Kathedraal van Europa de Santa Maria en liep 5 kilometer door het palmen bos totdat ik duizelig werd van het flikkerende zonlicht dat gefilterd werd door de bladeren van de palmen. Ik bezocht de wereld beroemde tuin van de priester en kwam er even tot rust. Overal zag je de : La Dama de Elche zelfs een kunstenaar liet zich er door inspireren duidelijk herkenbaar in een van de rotondes.
Net buiten Elche bevond zich de opgraving La Alcudia waar ze het Iberische borstbeeld : La Dama de Elche hebben gevonden wat nu het symbool van de stad is. Men weet nog steeds niet of het een heilige beeld is of een afbeelding van een vrouw uit die tijd.
De toch vrij onbekende stad wordt drie keer vermeld op de Wereld erfgoedlijst namelijk om zijn Palmen bos , La Dama de Elche en de Kathedraal en is een bezoek meer dan waard.
Moe maar voldaan liep ik terug naar het busstation om op dezelfde manier terug te reizen naar Benidorm. Ook deze reis verliep voorspoedig. In de bus naar Benidorm zat een leuke jonge vrouw naast mij die vertelde dat ze op reis ging en onderweg was naar de luchthaven van Denia en ik vertelde op mijn beurt over mijn bezoek aan Elche. Door het avondlicht en het lichte geschommel van de bus viel ik in slaap totdat ik gewekt werd door deze vrouw met de vraag of ik er in Benidorm niet uit had gemoeten. Ik vroeg op mijn beurt waar we waren. Waarop zij antwoordde dat we al op de autoweg naar Calpe zaten. Dus Benidorm al voorbij. Ik had werkelijk niets mee gekregen van de laatste stop en kreeg het even benauwd over het feit dat ik nu ook nog een zwartrijder was en hoopte dat we geen controle kregen.
Enfin de bus liep en ik kon toch geen kant meer uit dus genoot ik inmiddels klaar wakker van het indrukwekkende ruige onherbergzame landschap waar de bus doorheen gleed het zou een prachtig decor kunnen zijn voor een Western film. Na ongeveer dertig minuten gereden te hebben arriveerden we in Calpe waar ik me naar het loket spoedde om een ticket Benidorm te kopen , ook deze dame had er duidelijk geen zin in. Zou het dan aan de loketten liggen ? De zon was weg en er stond een stevige koude wind , ik rilde van de kou maar durfde ook geen koffie te gaan drinken bang dat ik de laatste bus zou missen. Gelukkig hoefde ik niet al te lang te wachten en reed ik al snel weer richting Benidorm waar ik overstapte op de laatste bus naar La Cala.
Liefs Rita.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
