Thuis

Venlo 25 – oktober 2014


Lieve allemaal ,


Het was nog nacht toen wij om zeven uur ; Bei nacht und nebel “ zo als de Duitsers dat zo mooi zeggen , Zinnowitz uit reden . Na het volgen van een 40 kilometer lange provinciale weg konden we de autoweg op. We namen langzaam afscheid van de nacht , de grijze hemel werd lichter en in de achteruitkijk spiegel zag ik dat deze rood kleurde van de wakker wordende zon . De turbine parken langs de snelweg doemden langzaam op uit de mist en gaven het landschap een futuristische uitstraling. Het was prachtig hoe zij daar zo statig en beheerst op hun hoge poten stonden . Hun verlichte vleugels aangedreven door een Zuid – Oosten wind draaiden kalm en onverstoorbaar zich niets aantrekkend van het voorbij razende verkeer . Het had iets rustgevends , bijna kunst te noemen en zo passend in het landschap van deze tijd.. Aarzelend trok het hemelruim wat open en vulde zich met een zacht wollig blauw . Velden met geel bloeiend koolzaad en een inmiddels waterig schijnend zonnetje deden mijn hart op veren.


Dit was echter niet van lange duur want toen wij de Oost - Duitse grens passeerden reden wij alsof het afgesproken was een nog dichtere mist in die vergezeld werd door een druilerige regen . Een bord met Stau – Gefahr deed eenieder op het rempedaal trappen met gevolg …. Een file die zich gelukkig na een niet al te lange tijd weer oploste . Tegemoet komende auto’s gaven nog hoopvol plankgas richting Noorden maar zij wisten niet dat hen een eindeloos kilometer lange file stond te wachten.. De buitentemperatuur liep op van vier naar dertien graden naar mate wij meer richting het Zuiden reden. Het landschap veranderde en toen we de Nederlandse grens passeerden rook ik werkelijk het gras.


Al met al was het een voorspoedige reis en opende ik achtenhalfuur na ons vertrek inclusief de pauzes om half vier onze voordeur. Heerlijk weer thuis.

Morgen slapen we uit en rommelen we gezellig de dag door en ‘s avonds sluiten we deze vakantie af met de Petit Messe solennelle van Rossini waarvoor we de kaarten reeds kochten voor ons vertrek.

En maandag ?? Dan gaan wij weer over naar het leven van alle dag. Oorlogen zullen blijven voortwoeden . Zolang er hoop is zullen er kinderen geboren worden . De turbines zullen blijven draaien en de teunisbloem zal altijd blijven bloeien..


De wereld draait gewoon door.

Liefs Rita.


Marlene zong het al ,

Wann wird man je verstehen,
wann wird man je verstehen ???



http://www.youtube.com/watch?v=WEHeWd7GSO0