Herfstdag
Door: Rita
Blijf op de hoogte en volg Rita
22 Oktober 2014 | Duitsland, Usedom
Zinnowitz 22 oktober
Lieve allemaal ,
Een herfstdag , een wandeling , een bezoek aan Wolgast , gepofte kastanjes , glaasje rode wijn , haardvuur , nevel ……
Beukenbos ,
Vandaag liep ik door een beukenbos
Waar de herfst het weer bont had gemaakt
Het bleef mij fascineren die wonderlijke kleurenpracht
Geel groen oranje en vele tinten rood
Even was ik weer het kind
Dat zich waande in een groot sprookjesbos
Genoot van het jaargetijde voordat de winter komt.
Bladeren dwarrelden dansend naar beneden
Velen lagen al op de grond
Zwakjes trachtte sommige zich nog te weren
Dansen , sprak de wind echter streng
Hij was het immers die de noten
Voor deze heerlijke bladerendans schreef .
Wolgast een slaperig stadje dat de brug over naar het vasteland net buiten het eiland Usedom ligt.
De rollator van Ernst hobbelde over de met Belgische kasseien bestraatte smalle straten van het kleine centrum van de stad. De St. Petrikerk uit 1350 die we bezochten werd meerdere malen verwoest door oorlog en stormen. De eerst gotische met later barokke architectonische kenmerken protestanse kerk was sober maar daardoor erg mooi en sfeervol. In de crypte stonden de kisten van de hertogelijke familie Van Pommeren – Wolgast.
De Kaffeemühle de naam zegt het al , het gebouw had de opbouw van een koffiemolen een voormalige graanschuur uit de 17e eeuw en nu een Historisch museum wat de geschiedenis van Wolgast liet zien vanaf de 8e eeuw. Op de derde verdieping hadden wij een prachtig uitzicht over Wolgast en de haven.
We passeerden een kleine rommelige boekenzaak waar je nog heerlijk kon grasduinen , we konden het niet laten en doken naar binnen. Ik kocht er het boek ; Die hexe von Coserow ‘ een novelle van Wilhelm Meinhold.
Het stadhuis werd waarschijnlijk gebouwd in de 14e eeuw maar door stad branden in de jaren 1512 en 1628 verwoest. De uiteindelijke vernietiging vond plaats in 1713 door Russische troepen. In de 18e eeuw werd het opnieuw opgebouwd.
De koude dreef ons uiteindelijk naar binnen , we zochten de warmte van een camin aten er een hapje en dronken een wijntje het werd een gezellige afsluiting van deze nevelige herfstdag.
Liefs Rita.
Lieve allemaal ,
Een herfstdag , een wandeling , een bezoek aan Wolgast , gepofte kastanjes , glaasje rode wijn , haardvuur , nevel ……
Beukenbos ,
Vandaag liep ik door een beukenbos
Waar de herfst het weer bont had gemaakt
Het bleef mij fascineren die wonderlijke kleurenpracht
Geel groen oranje en vele tinten rood
Even was ik weer het kind
Dat zich waande in een groot sprookjesbos
Genoot van het jaargetijde voordat de winter komt.
Bladeren dwarrelden dansend naar beneden
Velen lagen al op de grond
Zwakjes trachtte sommige zich nog te weren
Dansen , sprak de wind echter streng
Hij was het immers die de noten
Voor deze heerlijke bladerendans schreef .
Wolgast een slaperig stadje dat de brug over naar het vasteland net buiten het eiland Usedom ligt.
De rollator van Ernst hobbelde over de met Belgische kasseien bestraatte smalle straten van het kleine centrum van de stad. De St. Petrikerk uit 1350 die we bezochten werd meerdere malen verwoest door oorlog en stormen. De eerst gotische met later barokke architectonische kenmerken protestanse kerk was sober maar daardoor erg mooi en sfeervol. In de crypte stonden de kisten van de hertogelijke familie Van Pommeren – Wolgast.
De Kaffeemühle de naam zegt het al , het gebouw had de opbouw van een koffiemolen een voormalige graanschuur uit de 17e eeuw en nu een Historisch museum wat de geschiedenis van Wolgast liet zien vanaf de 8e eeuw. Op de derde verdieping hadden wij een prachtig uitzicht over Wolgast en de haven.
We passeerden een kleine rommelige boekenzaak waar je nog heerlijk kon grasduinen , we konden het niet laten en doken naar binnen. Ik kocht er het boek ; Die hexe von Coserow ‘ een novelle van Wilhelm Meinhold.
Het stadhuis werd waarschijnlijk gebouwd in de 14e eeuw maar door stad branden in de jaren 1512 en 1628 verwoest. De uiteindelijke vernietiging vond plaats in 1713 door Russische troepen. In de 18e eeuw werd het opnieuw opgebouwd.
De koude dreef ons uiteindelijk naar binnen , we zochten de warmte van een camin aten er een hapje en dronken een wijntje het werd een gezellige afsluiting van deze nevelige herfstdag.
Liefs Rita.
-
23 Oktober 2014 - 09:44
Will:
Hoi Rita en Ernst,
De zon hoeft niet altijd te schijnen!
Ondanks de kou,wind en regen genieten jullie.
Hier is het overigens ook echt herfst.
Zien jullie weer vlug!
Liefs
Ad en Will
-
25 Oktober 2014 - 16:57
Marie Louis:
ja net wat me bven buur zegt de zon hoef ook niet te schijnen juilie gaat het goed leuk in zo dorp en in een boeken zaak is het voor juilie ook goed vertoeven en de kou ja leker drankje wijntje en leker broodtje ende van een mooie dag en weer veel gezien nu tot de volgende keer groetjes marie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
