Lagune

Foz do Alerho 07 – 06 – 2022

Lieve allemaal ,

Het landschap waar we doorheen reden van Porto naar Foz do Alerho was niet hemelbestormend , eerder saai en eentonig maar ondanks dat werd het alsnog een heel avontuur. Doordat we van de saaie route afweken geraakten we in een lagune namelijk de lagune van Obidos waar we nauwelijks nog uitkwamen. Door de eeuwen heen was de ligging van de lagune nogal veranderd en volgens de oude documenten zou de lagune in het verleden de heuvels van Obidos bereikt hebben vandaar deze naam. Uit verslagen uit 1580 bleek dat hier een grote boerderij stond en de boer land pachtte voor landbouw en wat de oorsprong zou kunnen zijn van het primitieve dorp Foz de Alerho. De vruchtbare gronden rond dit gebied werden gebruikt voor de landbouw en de zee speelde hier zelfs een belangrijke rol , zodat de boeren het slib uit de lagune gebruikten om er hun land mee te bemestten.

De verstilde lagune deinde mee op het ritme van de zee die akkers verkleinden en het licht dat weerkaatste nestelde zich in het vergezicht. We werden omringd door hoog gras , bomen , moerassen en plantages en durfde niet van het zandpad vol met gaten en kuilen af te wijken , bijna stapvoets , hobbelend en slingerend om de ergste gaten te ontwijken laveerde Ger over het hobbelige pad. Uiteindelijk na ruim een uur bereikten we een eenrichtingsweg die steil omhoog liep naar een gehucht , we twijfelden of we de gok zouden wagen omdat de weg zeer smal was en men kon geen kant uit als er een tegenligger kwam …. Plotseling gaf Ger gas en reden we met een bonkend hart tegen het verkeer in naar boven waar we terug keerden naar de autoweg. Opgetogen over het feit dat het gelukt was pauzeerden we op de eerstvolgende parkeerplek en trakteerden onszelf op een heerlijke kop koffie met wat lekkers.

We betaalden vandaag zestig euro aan tolwegen en de benzine die we tankten voor zestig euro en dertig cent werd twee keer afgeschreven.....

Uiteindelijk arriveerden we op een heerlijke camping Parque de Campismo Orbitur Foz de Arelho vlak bij een lagune , waar we onze tent opsloegen midden in het bos en we dan ook moederziel alleen stonden en genoten van de rust en de stilte.

’s Avonds nuttigden we een eenvoudig maal met een goed glas wijn en raakten in gesprek met een ander koppel , al met al werd het een zeer genoeglijke avond en keerden we in een pikdonkere maanloze nacht bijna op de tast terug naar de tent in het bos.

Liefs Rita.