De reis

Christchurch 26 februari 2019

Lieve allemaal ,

Zoals reeds afgesproken nam mijn dochter Christel na de korte autorit van Merum naar Roermond de auto van ons over en na een hartelijk afscheid en nog een extra knuffel omdat ik Nieuw Zeeland toch wel erg ver vond namen wij om 11.15 uur de trein naar Schiphol.

We doden er de uurtjes met koffie en een broodje , checkten in , liepen wat rond , snoven bij de parfums en namen om 16.45 uur de vlucht met FlyBe naar Londen City.

Daar ontdekten we echter dat onze vlucht naar Dubai vanaf Londen Heathrow vertrok dat ruim 40 km verderop lag. Een taxi in de avondspits was volgens het luchthaven personeel geen optie omdat we dat nooit zouden redden in drie uur tijd.

Vol vertrouwen met behulp van een wel zeer vriendelijke spoorweg beambte stortte wij ( Provinciaaltjes ) ons totaal onvoorbereid met elk 20 kg bagage en een overvolle rugzak in het ondergrondse leven van Londen in de avondspits. Plat gedrukt in de overvolle treinen , hollend en hijgend door lange onbekende gangenstelsels trappen op en af , hopende op een goede aansluiting en dapper glimlachend naar elkaar arriveerden wij op de valreep exact 10 minuten voor het sluiten van de gate .....

En voor we het wisten zweefden we door het luchtruim in een Airbus van Emirates richting Dubai.

Het ontbrak ons aan niets er werd regelmatig eten en drinken aangeboden, we kregen een bijna leeg compartment voor ons alleen en na een heerlijk wijntje strekte wij onze vermoeide lijven onder een Emirates dekentje en sliepen tot aan het ontbijt vlak voor Dubai en 17 uur later.

We doolden wat rond op de luchthaven voor de nodige beweging , dronken koffie en ik verwonderde me over het hoge prullaria gehalte van de aangeboden koopwaar.

Weer wachten , weer door de douane , bij elke overstap hetzelfde verhaal , doorlopen , stil staan , als schapen werden we bij elkaar gedreven , langs linten en voorschriften , ik werd gefouilleerd , toegelachen en afgesnauwd. Eindelijk kwam het logge geval op dreef met 800 mensen aan boord richting Sidney waar we warm en moe na 10 uur vliegen aankwamen.

Na nog eens drie uur vliegen landden we in Christchurch waar we voor 35 dollar opgepikt werden door de eigenaar van het B&B.

Ik spoelde er 32 vlieguren en 3 reisdagen onder een heerlijke douche weg in het afvoerputje , we liepen niets vermoedend en gezellig keuvelend langs de later grootst getroffen moskee naar de Tai waar we genoten van een heerlijk maal en een goed glas wijn.

Doodmoe en rozig van de wijn zonk ik weg in een diepe slaap terwijl de bomen in het Hagley park zacht wiegden in het milde licht van de afnemende maan.

Liefs Rita