Sagres 11- 06 – 2022

Lieve Allemaal ,

Tijdens de autorit van Lissabon naar Sagres viel de hitte voor een lunch stop onderweg als een zware deken over ons heen en we bewogen ons dan ook zwaar en traag naar de ingang van het restaurant. Er hing een doodse stilte , er was enkel het knarsen van het grind onder onze schoenzolen , insecten en vogels hielden zich stil in en tussen het spaarzame groen op en rondom de stenen parkeerplaats.

We bestelden iets te drinken en nuttigde een hartig hapje en keken vanachter het glas naar het zinderende asfalt in de verte. Palmbomen verroerden zich niet , er was geen zucht wind.

Nadat we een bord gepasseerd waren waarop een appartement te huur werd aangeboden en we inmiddels drie honderd dertig kilometer hadden gereden , trapte Ger onverwacht op de rem en belde het betreffende telefoonnummer dat er op vermeld stond . Er verscheen een oudere sloffende man ten tonele , er werden handen geschud , namen gemompeld , een formulier ingevuld en een sleutel overhandigd en voila ….. We hadden een heerlijk koel onderkomen met een ruime kamer , sanitaire ruimte en een balzaal van een keuken op nog geen steenworp afstand van zee.

Na een verkwikkende douche dachten we wat inkopen te doen voor het ontbijt en belandde in een klein naargeestig winkeltje dat aan de doorgaande weg lag en waar de zwaar opgemaakte naar drank ruikende spaarzaam geklede vrouw een paar domme toeristen een poot dacht uit te trekken en buitensporige prijzen voor water , kaas , brood , wat fruit en ander beleg vroeg. Er waren geen woorden nodig en na een blik van verstandhouding verlieten Ger en ik het winkeltje en lieten haar verbouwereerd achter in de wetenschap geen ontbijt te hebben de volgende dag , maar dat namen we op de koop toe.

Op zoek naar een restaurant liepen we door het kleine magische voormalige vissersdorp Sagres dat dicht aan een baai lag en bij het meest zuidwestelijke puntje van het Europese vasteland. Sagres dat afgeleid werd van sagrado ( heilig ) deed zijn naam eer aan. Het ademde een bijzondere mystieke sfeer uit .Vanaf het plateau keken we uit over de oceaan en een grillig gevormde kust. Een heerlijk windje bracht enige verkoeling en na een korte wandeling daalden we af naar de kleurrijke haven waar hardwerkende vissers druk onderhandelde over de prijs van hun waar.

Het nog heel authentieke Sagres was beslist geen mondaine badplaats , het straalde nog rust en tevredenheid uit.

Uiteindelijk vonden we een heerlijk plekje omringd met groen dat ons beschermde tegen de frisse avond zeewind en waar we in de warmte van de avondzon genoten van een eerlijk puur dinertje dat een ware smaaksensatie voor onze geest en ziel was. Zo wilde het dat we onder een bleke maan door een spaarzaam verlicht straatje innig gearmd terug liepen naar het appartement.

Liefs Rita