Markeer reis Bulgarije

Venlo 14 - 08 - 2015

Lieve allemaal ,

Vijf september vertrek ik voor een veertiendaagse wandel markeerreis naar Bulgarije waar ik samen met nog zeven mensen een gedeelte van de Sultan' s Trail in het Rodopi gebergte ga uitzetten en markeren.

Homerus omschreef het enorm groot bergmassief Rodopi ooit als ; De sneeuwbergen van de Thraciërs ’ het bevindt zich in het zuidelijk deel van Bulgarije met een lengte van ca. 220 km en een breedte van 100-120 km.

Ter voorbereiding van deze tocht ben ik vandaag gestart mijn dagelijkse route uit te breiden naar vijftien kilometer per dag en twee keer in de week dertig kilometer.

Ondanks de achtentwintig graden dat het kwik hier in Limburg haalde genoot ik enorm van deze prachtige dag.

Het was een warme zomerdag maar de zwoele wind die speelde met de reeds vroeg gevallen bladeren bracht toch enige verkoeling en wiste zo nu en dan met een stevige zwier de parelende zweet druppeltjes van mijn voorhoofd . Na de hevige regenval van vannacht snoepte ik met een gerust hart van de schoon gespoelde zoete zwarte bramen die zo overheerlijk smaakten naar het bos en de zomer zon dat ik besloot dit weekend een paar potjes jam van deze heerlijke vruchten te maken.

Vijf zwanen lagen gebroederlijk naast elkaar te slapen op het lauwe rimpelloze water in de middagzon. De aarde onder de lijsterbes kleurde diep oranje van de overrijpe vruchten en de vlierbes boog meegaand met de zwaartekracht haar overvloedige zware trossen met zwarte bessen aan en de eerste val appels legden hun sporen in het hoge gras.

De eik strooide kwistig met zijn eikels en mijn gedachten gingen terug naar mijn kindertijd toen we er nog hele middagen mee vulden we maakten er poppetjes en beestjes van en speelden dat we pijp rookten met de hoedjes. Hele hordes kinderen raapten ze en brachten emmers vol naar de varkensboer waar ze er dan een centje voor kregen en dat als ze geluk hadden zelf mochten houden maar vaak genoeg verdween het in de grote zak van moeders schort en werd er brood of melk voor gekocht. Nog groene open gebarsten hazelnoten lagen achteloos neer gestrooid op het pad de zomer liep langzaam ten einde de herfst kondigde zich reeds aan en de volle vochtige bezwangerde lucht geurde afhankelijk van het gebied waar ik liep afwisselend naar humus , voldragen bloemen , appels , paddenstoelen , hars en grassen , zelfs het water rook anders dan in de lente toen geurde het nog heerlijk fris en vol verwachting nu echter rook het rijp en voldaan.

Ik kon het landschap dromen kende er elk pad en boom en toch verraste het mij keer op keer zo ook nu weer werd ik getroffen door de aanblik van een machtige grote dode boom wiens silhouet weerspiegelde in het vlakke water waarin honderden eenden dreven en waarvan zijn nog sterke uitgestrekte armen er tientallen van droegen , eenzaam maar statig stond hij daar te staan zo midden in de waterplas zachtjes wiegende waterplanten deinde mee op het ritme van de wind en rijk gekleurde vlinders bezochten de talrijke wilde paars bloeiende vlinderstruiken langs het pad een eeuwenoude Treurwilg had haar takken als een sluier over de boogbrug die naar een uitgedroogde kikkerpoel leidde gedrapeerd en de warme avondzon legde het sprookjesachtige landschap in een gouden glinstering.

Ademloos nam ik het in mij op het was zo mooi het was volmaakt.....

Liefs Rita