High five

Madrets 17 – 09 – 2015

Lieve allemaal ,

Vanuit Kardzhali maakten wij al vrij snel een pittige klim naar boven waar wij uit puften bij een bizar gevormd gesteente van witte en roze rotspilaren waarvan volgens een legende de twee roze pilaren een bruidspaar voorstellen en de witte zuilen de gasten. Het paar leek voor
lang en gelukkig te gaan totdat plots de wind de sluier van de bruid optilde waarop de vader van de bruidegom aldus de legende meer dan normale gevoelens voor zijn aanstaande schoondochter kreeg Moeder Aarde was hierover zo ontstemd dat ze het bruidspaar
en alle gasten in steen veranderde.

We daalden en klommen in de brandende zon over smalle paden ik haalde mijn armen en benen open aan de doornen van de bramenstruiken die zich vastgrepen in mijn huid en zich zo diep in mijn arm hadden geklauwd dat ik abrupt stopte met lopen omdat ik anders mijn huid open zou scheuren en wachtte totdat Marianne mij te hulp schoot en mij voorzichtig bevrijdde.

We arriveerden rond het middaguur in een klein gehucht waar wij allen de koelte van de schaduw opzochten en na overleg besloten dat we niet verder zouden lopen maar eerst een bezoek wilde brengen aan het Perperikon waar we ons met een busje naar toe lieten brengen met het idee om dan later van daaruit verder te lopen naar Madrets.

Vanuit het dorp Gorna Krepost ( Bovenste kasteel ) dat aan de voet van de rotsachtige vierhonderd en zeventig meter hoge heuvel lag waarop de oude Tracische heilige stad Perperikon werd gebouwd het grootste megalithische bouwwerk in de Balkan liepen wij naar boven vanwaar wij een schitterend uitzicht hadden over de Rodopen en de zich door het landschap slingerende goud bevattende rivier Perpereshka. Het beroemde heiligdom was nog maar voor slechts tien procent bloot gelegd en men hoopt nog veel meer te vinden. Toch voelde het bijzonder in de voetsporen te lopen van de mensheid die terug voerde tot 5000 voor Christus , men vond er aardewerk en een indrukwekkend uit de rotsen gehouwen altaar met een doorsnede van twee meter uit de ijzertijd. De graven van de heersers , de resten van een basiliek.De archeologische vondsten schetsen een prominente rol van Perperikon in de Thracische beschaving. Tevens werd er aangetoond dat er zich in de Romeinse tijd een paleis bevond met meerde verdiepingen en dat de heuvel werd omgeven door meters dikke muren binnen deze versterking bevonden zich ook tempels en gemeenschapsgebouwen.

Het megalithische complex is gedurende de geschiedenis vele malen in verval geraakt en weer herbouwd.

Nadat wij ruim twee uur in een ongenadige hitte tussen de ruïnes rondgedwaald hadden daalden wij af en liepen vandaar uit onze weg zoekende langs de rivier die we verschillende keren van steen naar steen springend over staken omdat we domweg vastliepen en niet om wilde keren. Even genoten we van de schaduw op een lommerrijke pad de voortkabbelende rivier lag verscholen achter het hoge riet we deelden het laatste drinkwater voordat wij een smal pad volgden door open wild grasland ….. nog één heuvel op waar we even pauzeerden en op Madrets neer keken en eindelijk na de afdaling en nog zeker een half uur asfalt lopen moe , verhit maar trots aan kwamen waar Arjan mij een high five gaf bij de poort van het guesthouse en wij blij naar elkaar riepen ; Goed gedaan ‘ Een zekere triomf en blijdschap deed mijn bloed sneller stromen en de vermoeidheid spoorslags verdwijnen …….

Na een uitgebreide douche schoof ik op deze heerlijk zwoele zomeravond buiten op het terras met natte haren aan een uitgebreide Turkse dis waar we uitgelaten toastten op de heerlijke wandelweken , de goede sfeer en het leven en toen mijn ogen afdwaalden en uitkeken over het dromerig heuvellandschap zag ik het duidelijk een zilveren maan knipoogde breedlachend naar mij.

Liefs Rita.