Jakkes bedwantsen

Ledigos 08 – 09 – 2016


Lieve allemaal ,

Zoals afgesproken vertrok Camilla om vijf met een ander Deens koppeltje om de hitte voor te blijven . Ik wist uit ervaring dat dit geen enkel nut had , al dat gerommel op een donkere slaapzaal kostte tijd en je weg zoeken in het donker eveneens , bovendien vond ik het nog even heerlijk in bed en draaide me nog een keer om …..

Om half zeven lag er een lief briefje van Camilla op de stoel naast mijn bed en na mijn ochtendritueel , ik stond net mijn rugzak vast te sjorren kwam een Fransman die bij mij op zaal lag zeggen dat zijn portemonnee gestolen was. Ik deed het grote licht aan want het was inmiddels zeven uur , mijn rugzak weer af en hielp hem met zoeken , inmiddels was iedereen wakker en zocht mee , echter zonder resultaat. Eigenlijk kon ik het me niet voorstellen dat er gestolen was op zaal ik dacht eerder dat hij hem verloren had. Eenieder doneerde hem wat geld om de dag door te komen en wenste hem verder een goede reis…..

Er stond een lekker windje , het was bewolkt , mijn voeten zongen en jubelden in de sandalen , mijn rugzak woog zwaar met de extra ballast van de wandelschoenen maar dat kon de pret niet drukken het was een feestje om onderweg te zijn. Er was tijd genoeg om na te denken , het landschap bestond uit eindeloze vlakke dorre velden met daarboven haastig voortgedreven wolkenvelden , onderweg kruiste de route een met gras begroeide strook een van de cañadas reales , de veedrijvers routes die door heel Spanje lopen. Men noemde het gebied de Páramo ( dat betekent in het Spaans koud leeg gebied ) Het was er eenzaam , zeker ….. toch vond ik het mooi , die uitgestrektheid van het landschap , die ruimte , het weidse gaf mij het gevoel van vrijheid , het enkel zijn en ik zong …

Rond het middaguur bereikte ik het terras in Calzadilla de la Cueza waar ik hartelijk werd verwelkomd door de vrouwen uit Zuid Afrika zij klapten in hun handen en lachten om mijn hoge tempo toen ik kwam aanlopen. Camilla was er met haar Deense vrienden , de vrouw uit Californië en allen vroegen naar mijn voeten , ik liet mijn sandalen zien en maakte een vreugde dansje. Eigenlijk zat de dag route erop maar het was nog zo vroeg dat ik besloot er nog acht kilometer bij te pakken en liep na de lunch naar Ledigos.

Ik overnachtte in een oude herberg met dubieuze matrassen waarvan ik al jeuk kreeg als ik ernaar keek , Pauline ( Zuid Afrika ) sprayde mijn matras in tegen bedwantsen maar toen er een jongeman in het bed naast mij kwam liggen die onmiskenbaar was lek geprikt door deze plaaggeesten en weigerde zijn rugzak buiten te zetten of ook maar enige actie wilde ondernemen , besloot ikzelf maar te verkassen en koos het bed bij de buitendeur in de hoop dat ze niet van tocht hielden want dat deed het er enorm….

Pauline en Antjie ( Zuid Afrika ) nodigde mij uit om met hen het avondmaal te gebruiken en terwijl wij genoten van een heerlijk rode streekwijn in de Patio van de herberg pruttelde het door Pauline bereidde avondmaal in de sobere keuken van de herberg .

De sanitaire ruimtes waren buiten en het werd een koude onrustige nacht want ik zag iedereen die het toilet zocht komen en gaan en telkens als de deur open ging kwam er een schuif koude naar binnen … maar zoals dat met alles is in het leven had dat ook weer zijn voordeel...

De bedwantsen kregen geen schijn van kans en telkens als de deur open ging keek ik op naar een adembenemende levendige bijna kleurrijke sterrenhemel.

Liefs Rita