Special offer

Sahagún 09 – 09 – 2016


Lieve allemaal ,

Het was nog donker toen ik mij rillend van de kou waste met het ijskoude water aan het buitenkraantje maar weldra zouden ook de laatste sterren vervagen want aan de horizon gloorde reeds de dag….


Eenmaal het dorp uit bereikte ik de N120 die ik overstak en keek tegen de brug aan die over het hele dal spande en waarover de nieuwe A 231 liep. Na een stijging kwam ik akelig dicht in de buurt van de op en afrit van de autoweg maar bereikte snel het volgende plaatsje Terradillos de los Templarios dat links van mij opdook.
Ik volgde mijn weg door een ondiep dal stak twee arroyos ( rivieren ) over en kwam uit bij een bron , liep lange tijd over een heuvelrug en kwam via een afdaling in San Nicolás del Real Camino. De weg was lang en saai ik volgde kilometers het grintpad langs een autoweg. De gravel knisperde onder mijn schoenzolen en de wit gekalkte streep op de weg schitterde in het felle zonlicht. De zon brandde , ik raakte door mijn water heen , was moe en hoopte dat er snel een eind kwam aan al het asfalt en gravel. Er volgde een pad met populieren langs een stroompje een welkome schaduwrijke afwisseling … Ik zag Sahagún liggen maar telkens als ik dacht dat ik er bijna was boog de weg onverwacht af en liep ik er voor mijn gevoel van weg. Eindelijk bereikte ik het kerkje Ermita Virgen del Puente dat in de 12e eeuw werd gesticht maar waarvan weinig bewaard is gebleven. Ik deed mijn sandalen uit , zette rugzak en stokken tegen de muur en zocht verkoeling in het kerkje waar ik nadat ik er even had rond gekeken een ontzettend leuk gesprek had met de vrouw die toezicht hield en de pelgrims van een stempel voorzag.

En weer volgde ik een pad dat overging in een geasfalteerde weg en daar waar het pad overging in asfalt stonden twee beelden van Tempeliers bedoeld als symbolische bewakers van de toegang tot de stad.
Verder ….. verder .... er kwam geen einde aan , een rondweg met veel zwaar vrachtverkeer bij het naderen van de stad en daar uit het niets midden op het industrieterrein verrees een modern hotel met een ; Special offer for perigrinos 35,00 euro per nacht met ontbijt. Ik bedacht me geen moment , liep naar binnen , schreef me in en huilde van geluk bij het zien van de super de luxe als een balzaal zo grote hotel kamer met een groot tweepersoons bed , zonwerende gordijnen , de koelte , er was airco , een badkamer met glimmende kranen en veel marmer , badhanddoeken echte badhanddoeken , groot , stralend wit en oh zo zacht. Ik plofte op bed en genoot , genoot , genoot , zo schoon , zo zalig.

Na enige tijd besloot ik naar het centrum te lopen waar ik een hapje at en een mega groot bier dronk. Ik kocht shampoo , badschuim , bodylotion , yoghurt , noten , fruit , bier en water ….

Langzaam liet ik mij in het weldadige badschuim zakken waar ik omarmd werd door het warme water mijn spieren ontspanden en mijn door het stof dicht geslipte poriën opende zich , het voelde zo zalig en toen ik uiteindelijk nadat ik was uit gebadderd en het badwater langzaam weg liep zag ik dat al mijn moeheid door het afvoerputje verdween.

Die avond genoot ik van mijn rust , luierde op bed ,schreef in mijn dagboek , at wat yoghurt , fruit en noten en sliep die nacht de slaap der slapen terwijl het zachte licht van de maan neerviel over Sahagún , de stad die oprees uit het niets ….. de Campos.

Liefs Rita.