Pannenkoeken
Door: Rita
Blijf op de hoogte en volg Rita
21 November 2016 | Spanje, Tríacastela
Triascala 24 – 09 – 2016
Lieve allemaal ,
Van Hospital liep ik afwisselend over asfalt en paden naar het gehucht Padornelo vanwaar de weg verder ging over een leistenen bedekt pad dat vervolgens overging in een vreselijk slecht onderhouden pad dat steil omhoog ging , daarna kwam ik via een holle weg op de pas Alto de Poio op 1337 meter hoogte.
De dagen gleden voorbij , ik liep , ik at en sliep. Mijn centrum van Zijn was inmiddels een vertrouwde partner geworden ik leefde in het nu , het thuisfront vervaagde , de natuur was mijn spiegel en leerde mij te Zijn al het andere volgde vanzelf. Zelfs mijn verlangen naar avontuur dat mij overigens nooit vreemd was werd nu nog meer aangewakkerd , ik was nooit bang als ik alleen onderweg was, ik vroeg me nooit af wat er eventueel allemaal zou kunnen gebeuren , ik liep , ik at , sliep en nam waar …..
In een langgerekte lijn liep ik naar Fonfria liep over holle wegen en door gehuchten waar de tijd was stil blijven staan . Een oude vrouw met een tandeloze lach bood warm gebakken met suiker bestrooide pannenkoeken aan en ik smulde ervan langs de kant van de weg ,bewonderde een achthonderd jaar oude kastanjeboom in een van de gehuchten waar ik meanderend doorheen liep vanwege de verse nog dampende koeien vlaaien. Het landschap was groen , ik liep over een vlak veedrijvers weggetje en het uitzicht op de Monte Calderón werd steeds mooier. Na een korte steile afdaling kwam ik over een holle weg waar de toppen van de eeuwenoude bomen zich omarmden en liep door een tunnel van groen zo het dal uit via nog enkele gehuchten naar Triacastela waar ik sliep in een van de herbergen…..
De bergen geurden nog na van de bloeiende gaspeldoorn en in mijn dromen zag ik enkel land en aarde zo ver als het oog reikte.
Liefs Rita
Lieve allemaal ,
Van Hospital liep ik afwisselend over asfalt en paden naar het gehucht Padornelo vanwaar de weg verder ging over een leistenen bedekt pad dat vervolgens overging in een vreselijk slecht onderhouden pad dat steil omhoog ging , daarna kwam ik via een holle weg op de pas Alto de Poio op 1337 meter hoogte.
De dagen gleden voorbij , ik liep , ik at en sliep. Mijn centrum van Zijn was inmiddels een vertrouwde partner geworden ik leefde in het nu , het thuisfront vervaagde , de natuur was mijn spiegel en leerde mij te Zijn al het andere volgde vanzelf. Zelfs mijn verlangen naar avontuur dat mij overigens nooit vreemd was werd nu nog meer aangewakkerd , ik was nooit bang als ik alleen onderweg was, ik vroeg me nooit af wat er eventueel allemaal zou kunnen gebeuren , ik liep , ik at , sliep en nam waar …..
In een langgerekte lijn liep ik naar Fonfria liep over holle wegen en door gehuchten waar de tijd was stil blijven staan . Een oude vrouw met een tandeloze lach bood warm gebakken met suiker bestrooide pannenkoeken aan en ik smulde ervan langs de kant van de weg ,bewonderde een achthonderd jaar oude kastanjeboom in een van de gehuchten waar ik meanderend doorheen liep vanwege de verse nog dampende koeien vlaaien. Het landschap was groen , ik liep over een vlak veedrijvers weggetje en het uitzicht op de Monte Calderón werd steeds mooier. Na een korte steile afdaling kwam ik over een holle weg waar de toppen van de eeuwenoude bomen zich omarmden en liep door een tunnel van groen zo het dal uit via nog enkele gehuchten naar Triacastela waar ik sliep in een van de herbergen…..
De bergen geurden nog na van de bloeiende gaspeldoorn en in mijn dromen zag ik enkel land en aarde zo ver als het oog reikte.
Liefs Rita
-
22 November 2016 - 08:54
Marlice Van Der Meer:
OOOOOO Rita , staat ze er nog steeds met haar pannenkoeken? Heerlijk op
de vroege morgen hè !!! De geur van pannenkoeken en flatsen .....
Galicië betoverend land, ik heb er mijn hart verloren , maar niet aan die koeienflatsen !
Enne ......zoals jij alles verhaald, is het helemaal een sprookje ...TOP!
Blijf genieten . Buen Camino . -
22 November 2016 - 10:09
Marianne Jacobs:
Rita,
Door jouw verhaal ben ik ook een beetje op reis! Mooi......... -
24 November 2016 - 12:52
Mia Reints :
Prachtig Rita dat Je al die struiken en boten Kent van naam gr Mia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
