Havelock
Door: Rita
Blijf op de hoogte en volg Rita
04 Augustus 2019 | Nieuw Zeeland, Havelock
Havelock 18 – 03 - 2019
Lieve allemaal ,
Na een slechte zeer broeierige nachtrust kwamen we maar moeilijk op gang en waren daardoor later met het ontbijt maar ondanks dat we de camper al buiten de poort hadden gereden zodat onze plek vrij was , werden we om tien uur terwijl we nog aan de koffie zaten bijna letterlijk van het terras afgeveegd ......
Ons besluit om niet naar het Abel Tasman park het kleinste park van het Zuidereiland te gaan werd mede beïnvloed door het feit dat we 175 NZ dollar per persoon moesten betalen voor de Coast track die we er wilde gaan lopen.
We reden richting Nelson / Malborough een gebied waar de regendruppels werden opgevangen door de toppen van de Alpen en er daardoor een warm en droog klimaat heerste . Het landschap werd lieflijker , ik genoot van het glooiende in prachtige herfsttooi gestoken panorama. Na Richmond volgde een grijs slikgebied tot aan Nelson maar ook dat had zijn charme.
Nelson een van de noordelijkste en oudste nederzettingen van het Zuidereiland lag te stralen aan de Tasman Bay en keek in het westen uit op de Tasman Range. In 1842 kwamen hier de eerste schepen met kolonisten aan en vonden er een beschutte ankerplaats , in die zelfde haven lagen nu enorme zeeschepen met duizenden kakelbonte gekleurde containers je werd er gewoon vrolijk van.
We dwaalden er door de mooie lommerrijke buitenwijken en doorkruisten het hele centrum voor een origineel shirt van de All Blacks de rugby club van Nieuw – Zeeland en bijna constant vanaf elk punt waar we ook liepen was de spierwitte molen van het Founders Historic Park zichtbaar.
Al met al werd het een gezellige rommelige dag met een goede afloop , want voor dat we begonnen te dwalen hadden we inkopen gedaan bij een grote super markt Count Down maar waren wellicht toch te ver afgedwaald en toen we na een ware speurtocht op de parkeer plaats bijna verbijsterd een vrouw aanspraken dat we de camper niet meer konden vinden begon zij hartelijk te lachen en vertelde dat we wellicht bij de verkeerde Count Down waren want Nelson had er twee. Zij bracht ons gezellig keuvelend met haar auto naar de andere supermarkt en ja hoor , ons bed op wielen stond er nog …
Liefs Rita.
Lieve allemaal ,
Na een slechte zeer broeierige nachtrust kwamen we maar moeilijk op gang en waren daardoor later met het ontbijt maar ondanks dat we de camper al buiten de poort hadden gereden zodat onze plek vrij was , werden we om tien uur terwijl we nog aan de koffie zaten bijna letterlijk van het terras afgeveegd ......
Ons besluit om niet naar het Abel Tasman park het kleinste park van het Zuidereiland te gaan werd mede beïnvloed door het feit dat we 175 NZ dollar per persoon moesten betalen voor de Coast track die we er wilde gaan lopen.
We reden richting Nelson / Malborough een gebied waar de regendruppels werden opgevangen door de toppen van de Alpen en er daardoor een warm en droog klimaat heerste . Het landschap werd lieflijker , ik genoot van het glooiende in prachtige herfsttooi gestoken panorama. Na Richmond volgde een grijs slikgebied tot aan Nelson maar ook dat had zijn charme.
Nelson een van de noordelijkste en oudste nederzettingen van het Zuidereiland lag te stralen aan de Tasman Bay en keek in het westen uit op de Tasman Range. In 1842 kwamen hier de eerste schepen met kolonisten aan en vonden er een beschutte ankerplaats , in die zelfde haven lagen nu enorme zeeschepen met duizenden kakelbonte gekleurde containers je werd er gewoon vrolijk van.
We dwaalden er door de mooie lommerrijke buitenwijken en doorkruisten het hele centrum voor een origineel shirt van de All Blacks de rugby club van Nieuw – Zeeland en bijna constant vanaf elk punt waar we ook liepen was de spierwitte molen van het Founders Historic Park zichtbaar.
Al met al werd het een gezellige rommelige dag met een goede afloop , want voor dat we begonnen te dwalen hadden we inkopen gedaan bij een grote super markt Count Down maar waren wellicht toch te ver afgedwaald en toen we na een ware speurtocht op de parkeer plaats bijna verbijsterd een vrouw aanspraken dat we de camper niet meer konden vinden begon zij hartelijk te lachen en vertelde dat we wellicht bij de verkeerde Count Down waren want Nelson had er twee. Zij bracht ons gezellig keuvelend met haar auto naar de andere supermarkt en ja hoor , ons bed op wielen stond er nog …
Liefs Rita.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
