Osmaanse poëzie voor de nacht
Door: Rita
Blijf op de hoogte en volg Rita
22 Maart 2015 | Marokko, Zagora
Lieve allemaal ,
Osmaanse poëzie is als een compositie van Bach ; het heeft een abstracte schoonheid die op je gevoel werkt.
NOCH STA IK MIDDEN IN DE TIJD
Noch sta ik midden in de tijd,
Noch geheel en al erbuiten,
Doch in de niet te delen stroom
Van één moment , volstrekt en wijd.
Het lijkt of elke vorm de tint
En dauw heeft van een vreemde droom;
Nog lichter ben ik dan een pluim
Die opvliegt in de morgenwind.
Mijn hoofd is één immense molen,
Die traag de rust en stilte maalt;
Mijn hart een zielstevreden monnik,
Die naar gezag noch status taalt.
Een wereld als een klimop, vast
In mij geworteld, vormt het zicht,
En ik zweef voort te midden van
Een blauw, diepblauw licht.
Ahmet Hamdi Tanpinar ( 1901 – 1962 )
Liefs Rita.
-
23 Maart 2015 - 11:23
Marlice:
Van een onmetelijke schoonheid !!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley