Ik miste de maan
Door: Rita
Blijf op de hoogte en volg Rita
23 April 2015 | Kroatië, Beli Manastir
Beli Manastir 11 – 04 – 2015
Lieve allemaal ,
Vanochtend startten we aan de Hongaarse grens met markeren en liepen over een lange landweg waar niet veel te markeren viel naar het dorpje Dubosevica een kleine nederzetting in de gemeente Harvest in de Osijek – Baranja.
De weg voerde door het vruchtbare vlakke laagland , in de verte zagen wij een roedel herten over een vers omgeploegde akker rennen en de sleedoorn met zijn talrijke geurende witte kleine bloemen bloeide overdadig als een witte wolk langs paden en wegen , een roofvogel hing biddend in de lucht. Ik vond het heerlijk weer onderweg te zijn genoot van het enorme weidse landschap en de stilte en realiseerde me dat ik deze zo enorm had gemist na mijn Sahara tocht. Een dromerige fazant schrok op en vloog wild klappend met zijn vleugels zijn bedreigde vrijheid tegemoet. Tientallen konijnen vierden de lente en speelden vrolijk op het vlakke land.
We scheidden ons om later de twee wegen te kunnen vergelijken , die van Lei en mij voerde uiteindelijk over een akkerland wat zwaar liep en toch al af viel omdat je nu eenmaal niet massaal over een boeren land kunt gaan rennen. Nadat ik net een groot kadaver was gepasseerd waarnaar ik alleen maar kon gissen wat het was geweest moest ik wel even slikken bij de aanblik van een grote zwart harige dood geschoten hond , vreemd dat men de dieren zo liet liggen. De gammel uitziende houten brug bleek steviger als dat hij er uitzag en eenmaal het water over voegde wij ons weer bij Sedat om onze weg te volgen langs de brede stroom. We passeerden verschillende langgerekte dorpen Duboševica • Gajic • Podolje • Topolje bewonderden een oud kerkje plakten stickers of spoten blauwe pijlen , ik praatte met enkele mensen die trots vertelden dat ze van Hongaarse afkomst waren dat verklaarde natuurlijk al die Hongaarse putten op de erven.
We sloten de eerste markeer dag af met een heerlijk maal in een wijnproeverij waar we toastte op de eerste vijfentwintig kilometer Kroatische route.
Het was een donkere nacht met talrijke prachtige helder twinkelende sterren maar hoe ze ook hun best deden ……… ik miste de maan.
Liefs Rita.
Lieve allemaal ,
Vanochtend startten we aan de Hongaarse grens met markeren en liepen over een lange landweg waar niet veel te markeren viel naar het dorpje Dubosevica een kleine nederzetting in de gemeente Harvest in de Osijek – Baranja.
De weg voerde door het vruchtbare vlakke laagland , in de verte zagen wij een roedel herten over een vers omgeploegde akker rennen en de sleedoorn met zijn talrijke geurende witte kleine bloemen bloeide overdadig als een witte wolk langs paden en wegen , een roofvogel hing biddend in de lucht. Ik vond het heerlijk weer onderweg te zijn genoot van het enorme weidse landschap en de stilte en realiseerde me dat ik deze zo enorm had gemist na mijn Sahara tocht. Een dromerige fazant schrok op en vloog wild klappend met zijn vleugels zijn bedreigde vrijheid tegemoet. Tientallen konijnen vierden de lente en speelden vrolijk op het vlakke land.
We scheidden ons om later de twee wegen te kunnen vergelijken , die van Lei en mij voerde uiteindelijk over een akkerland wat zwaar liep en toch al af viel omdat je nu eenmaal niet massaal over een boeren land kunt gaan rennen. Nadat ik net een groot kadaver was gepasseerd waarnaar ik alleen maar kon gissen wat het was geweest moest ik wel even slikken bij de aanblik van een grote zwart harige dood geschoten hond , vreemd dat men de dieren zo liet liggen. De gammel uitziende houten brug bleek steviger als dat hij er uitzag en eenmaal het water over voegde wij ons weer bij Sedat om onze weg te volgen langs de brede stroom. We passeerden verschillende langgerekte dorpen Duboševica • Gajic • Podolje • Topolje bewonderden een oud kerkje plakten stickers of spoten blauwe pijlen , ik praatte met enkele mensen die trots vertelden dat ze van Hongaarse afkomst waren dat verklaarde natuurlijk al die Hongaarse putten op de erven.
We sloten de eerste markeer dag af met een heerlijk maal in een wijnproeverij waar we toastte op de eerste vijfentwintig kilometer Kroatische route.
Het was een donkere nacht met talrijke prachtige helder twinkelende sterren maar hoe ze ook hun best deden ……… ik miste de maan.
Liefs Rita.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
