Geluk
Door: Rita
Blijf op de hoogte en volg Rita
03 Augustus 2015 | Nederland, Biddinghuizen
Lieve allemaal ,
Onze eens zo vrolijke Tipi tent was bij het ochtend gloren veranderd in één grote natte troosteloze bende werkelijk alles was nat. We verzorgden de kinderen en spoedden ons tussen de enorme plensbuien door naar de gezamenlijke eettent waar we de ontbijttafel gezellig dekte voor een uitgebreid ontbijt met warme gebakken broodjes van Doron , warme chocolade melk voor de kinderen en voor Christel en mij zette ik heerlijk hete koffie die we ons goed lieten smaken en ieder enkele mokken van dronken om wakker te blijven na deze spooknacht. De kinderen speelden gezellig met de kinderen van de andere campinggasten die eveneens hun heil hadden gezocht in de grote tent. Het werd ondanks de zware regen buien een enorm gezellige dag waarin we niet verder kwamen dan de gezamenlijke tent waar een groot vuur brandde de kinderen speelden tussen de buien door rovertje buiten waarvan ze lachend en duikelend terug keerden bij elke plensbui.
Ik liet de Tipi voor wat het was en stak er verder geen tijd of energie meer in …………
Never invest in not winning situations ............want er komt altijd een oplossing , altijd.
Dus keuvelden we ons gezellig de dag door. Janneke daarin tegen sjouwde en ploeterde de hele dag daar kwam ook nog eens bij dat de mensen bij slecht weer veel meer gingen zeuren over al wat je maar bedenken kon en waar ook zij geen oplossing voor had en ook niet verantwoordelijk voor was maar wel voelde met gevolg dat haar tegen het einde van de dag het huilen nader stond dan het lachen.
Na deze spooknacht wilden Max en Sofia met Christel mee naar huis wat ik enerzijds wel kon begrijpen want het was hun eerste kampeer ervaring maar anderzijds ook erg jammer vond.
Aldus begon ik al vroeg met kokkerellen zodat zij met goed gevulde buikjes aan de thuisreis konden beginnen.
Een trein is zo weg , een auto gaat de hoek om , een vliegtuig stijgt op kortom allen verdwijnen snel uit het zicht behalve een boot ………
Nadat Ernst en ik het bootje dat om half zes ’s avonds vertrok net zo lang hadden uitgezwaaid totdat het nog een speldenknopje aan de horizon was en wij er beiden lamme armen aan over hielden kwam Janneke aangesneld met de woorden : Zo nu heb ik eindelijk even tijd voor jou ik heb de hele dag aan je gedacht !
Zij bood mij droog beddengoed aan en een grote beren gezellige knusse Yurt tent voor een nacht.
Overgelukkig haalde ik de koffers en de ontbijt tas uit de Tipi tent liet de boel de boel en nam mijn intrek in de oh zo behaaglijke Yurt. Nadat hij terug gekeerd was met het bootje bood Doron de partner van Janneke mij aan een vuurtje in de kachel te leggen mijn hart jubelde ik wist het wel het kwam meer dan goed vandaag want het was natuurlijk pure luxe dat hij dat deed omdat ik het zelf ook had kunnen doen maar ik liet het gebeuren en genoot ervan ......... terwijl wij heerlijk warm in de gezamenlijke tent genoeglijk bij een groot vuur zaten met een aantal mensen brandde in de Yurt het kacheltje en was het er zo lekker warm en gezellig toen we er arriveerden dat we beiden uit ons dak gingen van vreugde. We brandde tientallen kaarsjes en zaten in kleermakerszit op grote gekleurde kussens op de grond we slobberden warme chocolade melk met slagroom terwijl ik een bizar kampvuur verhaal vertelde over Oma Kol zag ik in de flikkering van het kaarslicht dat zijn ogen straalden en zijn wangen gloeiden . Het duurde dan ook niet lang voordat Ernst die avond in slaap viel om in een ruk door te slapen tot half negen de volgende ochtend.
Zelf lag ik nog uren wakker en mijzelf gelukkig te prijzen met deze zalige droge warme Yurt terwijl ik luisterde naar de gierende wind en enorme plensbuien die op het doek kletterden en toen ik ’s nachts met een volle blaas vanuit de tent in een enorme plas water stapte die zich in een kuil voor de ingang van de tent gevormd had giebelde ik zachtjes en zag toen ik omhoog keek een goud gele wassende maan die vriendelijk lachend naar mij knipoogde ...........
Liefs Rita
-
04 Augustus 2015 - 07:22
Marlice:
Wat ben je toch een kanjer Rita....niet kniezen ,niet zeuren....Wat een heerlijk avontuur!!
En dit is echt geen Indianenverhaal ...maar : " Hoe overleef ik in de natuur ? "
Hoe spannend kan je het maken, fantastisch om het weer te lezen allemaal.
Die maan heeft toch heel wat met je te stellen ......en kan me voorstellen ,dat je af en toe eens naar de maan wilde reiken...
Ben blij dat je er heelhuids van afgekomen bent..." Wild Indian Woman, wants to be free ."
Hackahey oftewel. ik groet u - wees dapper - strijd door , LIEFS MARLICE
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley