Verhuis expeditie

De Kluut 28 – 07 – 2015


Lieve allemaal ,


Toen Doron mij gisteravond vroeg of ik ’s ochtends warme broodjes wilde grapte ik ; Ja om negen uur graag met een glaasje verse jus d'orange “ en jawel hoor klokslag negen uur bracht hij breed lachend de broodjes met een groot glas verse jus d'orange tevens bood hij mij voor de overige nachten een Sahara tent aan , ik wist dat de Yurt verhuurd was en dat ik dus plaats moest maken voor de nieuwe gasten. Ernst en ik ontbeten nog heel relaxt in de knusse Yurt waar het lekker warm was maar buiten bleef het bar en boos het regende en regende , de druilerige buien werden met een zekere snelle regelmaat afgelost door enorme plensbuien waarbij het leek of de hemel alle sluizen had open gegooid het water viel werkelijk met bakken naar beneden.. Nadat ik een kijkje had genomen in de meer dan ruime tweepersoons Sahara tent ging ik akkoord met dit geweldige aanbod want we konden echt niet terug naar de zespersoons Tipi tent die zo vies en nat was en uiteindelijk ook te groot en ongezellig voor twee mensen.

Met Ernst die overigens heel goed kon zwemmen sprak ik toch af dat hij gerust mocht gaan spelen maar dat hij beslist niet zonder dat er een volwassene bij was bij het water mocht spelen en dat hij het ook altijd eerst moest komen vragen .

Vol vertrouwen ging ik aan de slag.

Ik veegde de Sahara tent en verwisselde het nog vuile beddengoed met dat van ons uit de Yurt want die werden toch verschoond door Janneke en maakte daarmee de bedden op in de Sahara tent. Terwijl Ernst met de andere kinderen speelde in de grote tent sjouwde ik tussen de enorme plensbuien door alle bagage en tassen met mondvoorraad voor nog altijd vijf personen die inmiddels over twee tenten verspreid lag van de ene kant van het eiland naar de andere kant.
Liet de Tipi zo netjes mogelijk achter dropte al het natte beddengoed bij Janneke in de bergruimte zette de zes matrassen op hun kant in de hoop dat ze zouden drogen en sloot met gemengde gevoelens de natte tent. Met al mijn heen en weer geren had ik wel mee gekregen dat verschillende ouders gingen zwemmen met de kinderen zo ook het vriendje van Ernst dus liet ik mijn idee om vijf dagen op het eiland te blijven varen en stapte na een snelle lunch met een blij verraste uitgelaten Ernst om kwart over twee op het bootje dat ons naar de overkant bracht. Na een heerlijk uitgebreide douche die ik wel kon gebruiken na al dat gesjouw doken wij het zwembad in waar Ernst al snel zijn vriendjes vond en ik na een paar baantjes te hebben gezwommen een ligbed kon bemachtigen waar ik luierend en lezend de middag op doorbracht genietend van het relaxte sfeertje en de aangename warme temperatuur

Met alle andere zwemmende eilandbewoners sloten we de middag af en schoven gezamenlijk aan een lange dis in een restaurant voor ons avondmaal waar het zo gezellig werd en iedereen zo geanimeerd zat te kletsen dat we moesten rennen om de laatste boot van half negen naar het eiland te halen.


Die avond bakten de kinderen broodjes van het reeds ’s ochtends bereidde brooddeeg van water bloem en gist boven het vuur en peuzelde deze ondanks het stevige avondmaal smakelijk op.

Ernst verbaasde zich die avond over de Sahara tent maar vond het verder prima omdat hij nu in de buurt van zijn vriendje stond. Bij het kaarslicht vertelde ik een spannend indianen verhaal over twee indianen kinderen die rooksignalen naar een andere stam wilde sturen maar niet wisten hoe het moest en zich afvroegen of ze in de problemen zouden komen bij de verkeerde signalen………….

Het bleef regenen maar de tent was droog warm en behaaglijk en die nacht sliepen wij onder het wakende oog van een bijna volle maan als marmotjes……..

Liefs Rita