Op de liefde
Door: Rita
Blijf op de hoogte en volg Rita
19 Maart 2015 | Marokko, Zagora
Lieve allemaal ,
Ondanks dat ik enkel het muskietengaas sloot van de tent zodat ik zicht had op de kamelen en de prachtige sterrennachten kon ik beslist niet klagen over slapeloosheid mijn uitrusting voldeed prima en ik sliep hier als een woestijnroosje.
Om vijf uur werd ik wakker en genoot van de prachtig van kleur veranderende zandduinen met hier en daar een stekelig struikje met zacht lila kleurende bloempjes. De hemel kleurde langzaam rood en zo ook de zandduinen zij namen de kleur van de zonnestand aan , de aanvankelijk lange schaduwen veranderden eveneens mee met de zonnestand en werden al snel korter en legde het landschap in een heel ander perspectief , ademloos heb ik naar dit prachtige lichtspel liggen kijken .
Tot aan de lunch sjouwde ik met mijn wandelschoenen aan onvermoeibaar en in stilte genietend door de zware zandduinen en zoog het landschap in mij op het ontroerde mij zo zeer dat ik er werkelijk stil van werd. Zo ver als de horizon reikte was er niets ……. zand enkel zand , de aanblik van de messcherpe duin kammen deden mijn adem stokken het golvende reliëf wat de wind er in legde was wonderlijk mooi. Als ik het poeder fijne zand door mijn vingers liet glijden kon ik waarnemen dat het uit verschillende kleuren was opgebouwd.
De karavaan trok stil door het landschap , de lucht trilde , mijn hart bonkte. Zelfs de gelijke tred van de kamelen verwonderde mij er ontstond geen enkele stofwolk zij zette hun poten plat en heel bedachtzaam in het zand hun enkels trilden als schokbrekers zo mooi …….. wij die onze voeten afrolden deden meer stof opwaaien.
Tijdens de middagpauze verruilde ik mijn wandelschoenen waar wel een paar cm dik zand bed in stond voor mijn Teva sandalen maar hield wel ter voorkoming van schuren mijn sokken aan , dat was een hele verademing nadat wij later verder liepen. Het koele zand wat door mijn sokken binnendrong streelde en verkoelde op een aangename wijze mijn voeten maar verdween er ook net zo vlot weer uit …….. Heerlijk.
Enkele reisgenoten hadden het zwaar zowel fysiek als mentaal werd er veel van je gevraagd.
We liepen totaal zes uur vandaag en net toen ik mijn laatste haring in het zand had gedraaid riep er iemand dat de zon onderging we ploegden allen rap op onze blote voeten een tiental meter hoge duintop op waar wij gezamenlijk gezeten met een glaasje rode wijn in de hand genoten van een ontroerend mooie zonsondergang en toen hij achter een hoge duintop verdween toastte wij allen in koor : Op de liefde ................
’s Avonds overdacht ik in mijn kleine tentje genietend van een prachtige sterrennacht met een flonkerende maan dat een mens niet veel nodig had om zo zielsgelukkig te zijn .
Liefs Rita
-
19 Maart 2015 - 22:59
Angelica:
Mooi gezegd, je hebt niet veel nodig om gelukkig te zijn. Mooi dat je zo hebt kunnen genieten XXX
-
20 Maart 2015 - 09:56
Marlice:
Ga nu maar liggen liefste in de tuin,
de lege plekken in het hoge gras, ik heb
altijd gewild dat ik dat was, een lege
plek voor iemand, om te blijven
Rutger Kopland (1934 - 2012)
Lekker nagenieten Rita !!!! Knuffels Marlice.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley