Valbona vallei
Door: Rita
Blijf op de hoogte en volg Rita
07 Juli 2014 | Albanië, Valbonë
Tweede dag Valbona vallei 10 – 06 – 2014
Lieve allemaal ,
Onder een strak blauwe hemel liepen wij in een hoog tempo om acht uur ’s ochtends de vallei uit voor een zeven uur durende tocht door de mooiste landschappen van Albanië met een rijke flora en fauna , op weg naar de weiden van Rhrethi i Bardhe ( de witte cirkel )
Er leefden nog een vijftigtal lynxen , wolven , beren , geiten en herten. Na enkele kilometers asfalt werden we overvallen door een T.V. ploeg die ons filmden en enkele onder ons interviewden , een en ander hing samen met een promotie film over Albanië .
Net toen ik dacht dat er geen eind meer aan kwam verruilden wij het asfalt voor smalle paden al dan niet bedekt met stenen. Het pad was beslist niet steil te noemen maar voerde toch pittig omhoog . De zon deed ongenadig zijn werk en al snel was ik door mijn anderhalve liter water heen maar een bron onderweg bood uitkomst. We vulden onze flesjes met het kristal heldere bergwater en verfristen onze gezichten en handen. Op zulke dagen dronk ik wel ieder half uur een halve liter water en had nauwelijks drang om naar toilet te gaan. Het pad bracht ons op frisse alpenweiden zo kleurrijk als een schilderspalet .Ik keek omhoog naar de majestueuze massieve bergen met sneeuw bedekte toppen diepe kloven en mysterieuze grotten en vroeg me even af hoe ik er de volgende dag overheen moest komen. Maar de overweldigende natuur nam al snel weer bezit van mij en ik genoot van elk moment. Na enkele uren bereikten we de weiden van Rrethi i Bardhe waar we neerstreken voor de lunch met een prachtig uitzicht op de hoogste berg van Albanië , Mount Jezerca ( 2694 m ) Uitgerust begonnen we aan de afdaling waar weer enkele onderuit gingen door rollende stenen inclusief ik zelf. We dronken thee bij een gastvrije schaapherder voordat we aan de nog laatste anderhalf uur lopen lange afdaling begonnen waarvan de laatste kilometers die weer omhoog leidde op het hete asfalt het zwaarst vielen.
Eenmaal bij de berghut vulden we ons vocht tekort aan met heerlijk koel bier , nuttigden die avond vis met een salade en brood en zochten niet al te laat onze bedden op. Waar ik voordat ik ging slapen verrast werd met een ijskoude douche van puur bergwater wat me bijna mijn adem benam en mijn huid deed tintelen.
Ik pakte mijn bagage in die de volgende dag vervoerd zou worden door paarden. Keek nog een keer naar de besneeuwde bergtoppen en zond een wens naar de maan .
Liefs Rita.
Lieve allemaal ,
Onder een strak blauwe hemel liepen wij in een hoog tempo om acht uur ’s ochtends de vallei uit voor een zeven uur durende tocht door de mooiste landschappen van Albanië met een rijke flora en fauna , op weg naar de weiden van Rhrethi i Bardhe ( de witte cirkel )
Er leefden nog een vijftigtal lynxen , wolven , beren , geiten en herten. Na enkele kilometers asfalt werden we overvallen door een T.V. ploeg die ons filmden en enkele onder ons interviewden , een en ander hing samen met een promotie film over Albanië .
Net toen ik dacht dat er geen eind meer aan kwam verruilden wij het asfalt voor smalle paden al dan niet bedekt met stenen. Het pad was beslist niet steil te noemen maar voerde toch pittig omhoog . De zon deed ongenadig zijn werk en al snel was ik door mijn anderhalve liter water heen maar een bron onderweg bood uitkomst. We vulden onze flesjes met het kristal heldere bergwater en verfristen onze gezichten en handen. Op zulke dagen dronk ik wel ieder half uur een halve liter water en had nauwelijks drang om naar toilet te gaan. Het pad bracht ons op frisse alpenweiden zo kleurrijk als een schilderspalet .Ik keek omhoog naar de majestueuze massieve bergen met sneeuw bedekte toppen diepe kloven en mysterieuze grotten en vroeg me even af hoe ik er de volgende dag overheen moest komen. Maar de overweldigende natuur nam al snel weer bezit van mij en ik genoot van elk moment. Na enkele uren bereikten we de weiden van Rrethi i Bardhe waar we neerstreken voor de lunch met een prachtig uitzicht op de hoogste berg van Albanië , Mount Jezerca ( 2694 m ) Uitgerust begonnen we aan de afdaling waar weer enkele onderuit gingen door rollende stenen inclusief ik zelf. We dronken thee bij een gastvrije schaapherder voordat we aan de nog laatste anderhalf uur lopen lange afdaling begonnen waarvan de laatste kilometers die weer omhoog leidde op het hete asfalt het zwaarst vielen.
Eenmaal bij de berghut vulden we ons vocht tekort aan met heerlijk koel bier , nuttigden die avond vis met een salade en brood en zochten niet al te laat onze bedden op. Waar ik voordat ik ging slapen verrast werd met een ijskoude douche van puur bergwater wat me bijna mijn adem benam en mijn huid deed tintelen.
Ik pakte mijn bagage in die de volgende dag vervoerd zou worden door paarden. Keek nog een keer naar de besneeuwde bergtoppen en zond een wens naar de maan .
Liefs Rita.
-
08 Juli 2014 - 07:25
Marlice Van Der Meer:
Hallo Rita.
Wat schrijf je mooi en wat heerlijk om je verhalen te lezen....Het is net of ik met je meereis, zo beeldend kan je het allemaal vertellen.
Aan de datum zie ik ,dat je inmiddels terug bent in Nederland en het zou mij niks verbazen, als je al weer
een nieuwe reis in de pen hebt zitten.
Ja het avontuur blijft lokken.
Dank je voor het mogen meegenietenvan je schrijfsels en hoop nog veel meer van je te lezen!!!!
Liefs en een dikke zoen van mij .Marlice XXXXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
