Skilpad farm

Kamieskroon ( Skilpad farm ) 18 – 08 – 2019

Lieve allemaal ,

Ik klom op een heuvel en zag hoe vanachter de bergen de zon op kwam om de aarde te begroeten met haar eerste zonnestralen en naar mate zij omhoog klom kleurde zij deze met gouden , oker en koperen tinten , uiteindelijk zag de hemel onwerkelijk rood.

Na het ontbijt braken we in een razendsnel tempo op en reden terug naar de Knersvlakte en reden er vervolgens over prima geasfalteerde wegen dwars doorheen. We passeerden een kleine berg die op een koningskroon leek en reden door naar Kamieskroon een dorp dat in de uitlopers lag van het Kamiesgebergte op een hoogte van achthonderd meter en overwegend bekend was om zijn wilde bloemen in het voorjaar. We lunchten midden in deze woestenij en sloten deze af met een handvol noten , hete koffie en verdeelden de laatste bananen cake.

Langzaam rezen we op uit het stof en zand en werd het landschap glooiender , groener ook , her en der lagen grote ronde gestapelde stenen al grafheuvels in het landschap. Vrolijk draaiende watermolens en waterputten , bloemen zo ver het oog kon reiken , grafzerken langs de kant van de weg. De grote verscheidenheid aan mensen viel mij op.

Gisteren serveerden een afstammeling van de Bosjesmannen de koffie met taart , hij had een prachtig ovaal gezicht met hoge brede jukbeenderen met daarboven glanzend zwarte ogen en een gulle lach toonde een mooi wit regelmatig gebit , je kon duidelijk zien dat er vermenging had plaats gevonden want de Bosjesmannen hadden gezichten zo rond als de maan en toen ik hem complimenteerde met zijn uiterlijk en ernaar vroeg beaamde hij dat ook vol trots.


Bij het dorp Kamieskroon verlieten wij het asfalt en hobbelden een aantal kilometers over een verhard zandpad , twee apen zaten gebroederlijk naast elkaar op een rotsblok en bij het Namaqua National park passeerden we een strenge controle post. We werden getrakteerd op wilde bloemenzeeën . Namaqualand bood een rijke variatie aan vetplanten wel meer dan vijfendertighonderd. Het was een semi - woestijn en overtrof mijn stoutste dromen. We werden omarmd door een zee aan bloemen , hier wilde ik blijven wegzakken in en tussen de bloemen ik verdronk in het landschap en zette half dromend de tent op , ik sloeg de haringen gedachteloos in de grond , sleurde met bedden , beddengoed en tassen , stoelen en tafels.

Eindelijk gingen we op pad , omdat ik een moment voor mezelf wilde zonderde ik me af tijdens de wandeling en genoot intens van deze kleurenpracht in het uitgestrekte schilderachtige gebied Skilpad Wildflower Reserve. Er waren talrijke vlinders , vogels en andere insecten die op deze bloemenpracht af kwamen .Het park bestond niet alleen uit bloemen, er groeiden kokerbomen waarvan de inheemse bevolking de holle takken gebruikten als koker voor hun pijlen er waren prachtige granieten rotsformaties , roofvogels cirkelden hoog boven de grond wachtend op hun prooi . Andere dieren die men er kon zien waren de bavianen die we al gesignaleerd hadden , springbokken, luipaarden, gemsbokken, steenbokken, jakhalzen , vossen, wilde katten, aardwolven en Caracal niet dat we ze ontmoetten hoor , mijn hart sloeg al over toen ik een springbok het bloemenveld zag doorkruisen. Daarnaast zagen we wel kleinere dieren zoals: dassies, schildpadden, mollen, en spitsmuizen het was adembenemend mooi en dat alles speelde zich af onder een hemel die dag en nacht bleef verbazen.

Liefs Rita.