Wind

Kasane 06 – 09 – 2019

Verblijf Chobe lodge

Lieve allemaal ,

We sliepen tot kwart over zeven , dat was behoorlijk lang omdat we bijna dagelijks rond de klok van vijf of zes uur aan de dag begonnen. We genoten dan ook in alle rust en stilte van het ontbijt en reden om negen uur naar de lokale markt in Kasana zo’n twintig kilometer rijden vanaf het kamp. Ik keek mijn ogen uit en werd hebberig van het aanbod van alle bont gekleurde stoffen en sieraden . Ger kocht een mooie riem en ik een wikkelrok in prachtige aardtinten voor de herfst en een bont gekleurde lap stof. Ook kochten we authentieke uit hout gesneden beeldjes die ik nog niet eerder zag voor het thuisfront , voor elk kleinkind een gebatikt wandkleed in de prachtigste heldere kleuren. Ik genoot enorm van het bont spektakel en van alle kleuren en geuren die het met zich mee bracht , van bont geklede mensen , kruiden , groenten en specerijen toe en verloor me in het geheel totdat ik zag dat Pauline verveeld op de grond met haar rug tegen een betonnen paal zat te wachten en Ger en ik besloten om dan maar samen naar de supermarkt te gaan om onze voorraad aan te vullen.

Inmiddels had ik zo’n dorst dat ik een verse smoothie kocht en deze verrukkelijke koele drank als een weldaad langs mijn slokdarm liet glijden naar lager gelegen regionen. We lunchten in de schaduw van een grote boom bij de tent waar ik nogmaals mijn nieuwe aankopen bewonderde en borg ze zorgvuldig op in een tas. Het was zo heet dat ik die middag op het hoger gelegen overdekte terras van het restaurant waar af en toe een lichte bries woei , mijn post en dagboek bij werkte onder het genot van een koel drankje. Na hun middag slaap voegden ook de anderen zich bij mij en onder het genot van een koele gin tonic met citroen , kersen en bessen kletsen we gezellig samen terwijl we het wild observeerden dat dorstig van de warme dag zijn weg vond naar de waterplaats. Plotseling stak er een stevige wind op die grote gele stofwolken over het kamp joeg , massa’s droge bladeren dansten door de lucht waarop ze duikelend naar beneden kwamen en al kopje rollend verdwenen aan de horizon.

Nadat de wind was gaan liggen stookten we rond zeven uur de kolenkachel op waarin we heerlijk gekruide stukken pompoen en maiskolven in folie gewikkeld op een rooster lieten garen terwijl Boudewijn de spare ribs roosterde boven het vuur waaraan we zaten en dat het wild op afstand hield. Er werd gesmuld , verteld en gelachen en het leek dan ook al nacht toen ik op een stil slapend kamp alle hitte en stof van de dag wegspoelde onder een heerlijk warme douche.

In de hoop dat de olifanten geen mot kregen die nacht hing ik met behulp van het licht van mijn zaklamp het natte wasgoed te drogen op een waslijn die ik tussen twee bomen had gespannen. Enkele tenten bij ons vandaan rukte een olifant aan de takken van een boom en trok net zolang totdat deze in zijn geheel afbrak. Die nacht stak er weer een wind op , het tentje schudde en zwiepte met de wind mee van links naar rechts en van voor naar achter. We lieten ons uit de tent rollen en terwijl Ger extra scheerlijnen spande haalde ik razendsnel het inmiddels alweer droge wasgoed naar binnen , daarop sloten we ook de buitentent die tot dusver open was geweest omdat we enkel het muskietengaas sloten. Het hielp in elk geval , het getrek aan de tent werd minder omdat de wind er nu ook minder vat op had. De bewakers waren druk in de weer en verleenden hand en span diensten links en rechts aan kampeerders die in problemen waren. Hun lichten zwaaiden over het kamp en regelmatig over onze tent , het waren vriendelijke stoere jonge mannen die tijdens onze slaap het wild op afstand hielden en waakten over het kamp. Uiteindelijk viel ik in slaap dromend over luid trompetterende olifanten , die zo bleek ’s ochtends ook daadwerkelijk een concert hadden gegeven.

Liefs Rita